Onlangs maakten onze collega's Susan Vermeulen en Anna Bornioli deel uit van een verhelderend onderzoek naar de effecten van de groei van het toerisme op de woonstabiliteit in Amsterdam en Barcelona, geleid door Universitat Rovira i Virgili.
Vóór COVID-19 hadden Amsterdam en Barcelona te kampen met een ongecontroleerde groei van het toerisme en stijgende huurprijzen en huizenprijzen. In deze studie werd de hypothese opgesteld dat kortetermijnhuur zou correleren met de gemiddelde verblijfsduur in Amsterdam en met het percentage langdurig ingezetenen in Barcelona, na correctie voor huur- en huizenprijzen en demografische trends. Regressiemodellen met vaste effecten, met gebieds- en tijdspecifieke onderscheppingen, worden gebruikt om de hypothese te testen.
Bevindingen
Er werd vastgesteld dat de negatieve externaliteiten van Airbnb voor de woonstabiliteit consistent zijn in beide steden, hoewel deze meestal verband houden met een huurverhoging in Amsterdam, in tegenstelling tot stijgende vastgoedwaarden in Barcelona. Deze resultaten weerspiegelen grotendeels de structurele verschillen in huurregimes en huisvestingsbeleid tussen de twee steden. Het vertrek van langdurig ingezetenen naar toeristische bestemmingen voedt een proces van progressieve sociale desinvestering, zoals benadrukt in de slotopmerkingen van de studie. Daarnaast bespreekt de studie de implicaties van deze bevindingen voor stedelijk beleid in een post-pandemisch scenario.
