TeachEUR
Ondersteuning
Realistisch gezien is het niet mogelijk om alle Kritisch Wereldburgerschap vaardigheden altijd perfect te beheersen. Het verwerven van de vaardigheden vereist het afleren van bepaalde opvattingen, contact zoeken met andere gemeenschappen en, vooral, voortdurende oefening. Het is daarom van cruciaal belang dat leerlingen weten dat het maken van fouten deel uitmaakt van elk leerproces. Leren van tegenslag en van succes is het belangrijkste onderdeel van vooruitgang; het leven is vol van vallen en opstaan . Goed onderwijs moet ruimte bieden om nieuwe vaardigheden te oefenen zonder dat leerlingen een angst om te falen ervaren, ze moeten juist worden aangemoedigd om te experimenteren en te oefenen als een manier om intrinsieke motivatie te stimuleren.
Op dezelfde manier moet een goede onderwijsomgeving mogelijkheden bieden om plezier te hebben tijdens het leren. Het worden van een kritisch wereldburger vereist een ethische toewijding om (hardnekkige) sociale onrechtvaardigheden te bevechten. Dit kan een veeleisende en emotioneel zware taak zijn, waardoor het van groot belang is om manieren te vinden om plezier te hebben in het oefenen van deze vaardigheden. Gevoelens als plezier, voldoening, vreugde en opwinding leiden tot een diepere betrokkenheid met kritisch wereldburgerschap en met onze naasten.
Een kritische wereldburger die vermoeid of cynisch wordt na een mislukking, heeft niet veel impact. Kritisch wereldburgerschap - in het klaslokaal en daarbuiten - neemt dus de beroemde misquotatie van Emma Goldman serieus: “Als ik niet kan dansen, wil ik geen deel uitmaken van jullie revolutie”.
Als zodanig zijn plezier en mislukking essentiële onderdelen van kritisch wereldburgerschap - en eigenlijk van elk leertraject.
Tips & tricks
Met deze tips & tricks kun je studenten op een laagdrempelige manier laten kennismaken met de vaardigheid.
Om de leerervaring van leerlingen te minder stressvol te maken en hen ruimte te geven voor plezier in de klas, kunnen alternatieve vormen van becijfering nuttig zijn. Hoewel onderwijsvormen vaak een bepaalde vorm van becijfering vereisen, zit er veel voordeel in het onderzoeken van creatieve alternatieven. Door leerlingen niet alleen een cijfer te geven voor de beoordeling voor een eindopdracht of een tentamen, wordt hun intrinsieke motivatie beïnvloed en kunnen ze meer geneigd zijn om andere manieren van leren te onderzoeken. Voorbeelden hiervan zijn het belonen van studenten die zeer betrokken zijn bij de les, die veel vooruitgang boeken tijdens een vak (programmatische evaluatie) of die veel moeite doen (ongeacht de resultaten). Op deze manier wordt erkend dat alle studenten een andere achtergrond hebben en in verschillende situaties studeren. Het bevrijdt hen van de druk om constant te presteren, wat de mogelijkheid biedt voor meer exploratie en plezierig leren.
Om geëngageerd leren bij leerlingen aan te moedigen, kunnen buitenschoolse activiteiten tijdens de lesuren de kunstmatigheid van de leeromgeving wegnemen en communicatie met medeleerlingen en met externe gemeenschappen stimuleren. Dit kunnen studiereizen zijn naar verenigingen, musea, religieuze plaatsen, parken en natuur, en vele andere plaatsen of instellingen. Het doel is om leerlingen eraan te herinneren dat leren leuk is en dat leren ook buiten het klaslokaal plaatsvindt. De activiteit hoeft niet veel tijd in beslag te nemen; een stadswandeling door een wijk, met een discussie over hoe concepten die in de klas werden besproken, weerspiegeld worden in het dagelijkse leven en de omgeving van de leerlingen, kan het leerperspectief al veranderen en voor een meer interactieve omgeving zorgen.
Deze leuke oefening kan studenten een tijdelijke verandering van lestempo geven tijdens een les en biedt de mogelijkheid voor informeel leren. Om studenten zelfreflectie bij te brengen, kunnen ze gevraagd worden om een specifieke taak opzettelijk slecht uit te voeren. Daarnaast kunnen ze gevraagd worden om te reflecteren op een situatie “waarbij je prestaties tegenvielen”. Door te benadrukken hoe je een oefening niet moet doen, leren studenten niet alleen welke fouten in de toekomst vermeden kunnen worden, maar realiseren ze zich ook dat niet alles perfect kan of moet worden gedaan.
Voor individuele presentaties wordt er van leerlingen gevraagd om hun eigen werk te presenteren, wat hen helpt om controle te krijgen op hun leerproces. Een dergelijke toetsing vraagt van studenten om hun eigen onderzoek uit te voeren, materiaal te organiseren, verschillende argumenten samen te vatten en de inhoud aan medeleerlingen en hun leerkracht te presenteren. Tijdens dit hele proces moeten leerlingen autonome beslissingen nemen en eigenaarschap claimen over hun werk. Bovendien bevordert presenteren het aanpassingsvermogen, omdat leerlingen leren om in realtime te reageren op vragen en feedback. Beoordeling kan gebaseerd worden op de inhoud die leerlingen presenteren, hun stijl van presenteren en hoe ze omgaan met kritische vragen van hun leerkracht en medeleerlingen.
Werkvormen
Met deze werkvormen kun je studenten binnen jouw onderwijspraktijk de vaardigheid concreet laten toepassen.
- Bowden, J. L. H., Tickle, L., & Naumann, K. (2021). The four pillars of tertiary student engagement and success: a holistic measurement approach. Studies in Higher Education, 46(6), 1207-1224.
- Jackson, A., Godwin, A., Bartholomew, S., & Mentzer, N. (2022). Learning from failure: A systematized review. International Journal of Technology and Design Education, 32(3), 1853-1873.
- Straehler-Pohl, H., & Pais, A. (2018). Learning to fail and learning from failure. Ideology at work in a mathematics classroom. In Lapping, C., & Bibby, T. (Eds.). Knowing and not knowing: Thinking psychosocially about learning and resistance to learning. Routledge. (pp. 79-96).
- Tews, M. J., Michel, J. W., & Noe, R. A. (2017). Does fun promote learning? The relationship between fun in the workplace and informal learning. Journal of Vocational Behavior, 98, 46-55.