Week of the International Student: Will Shain
Tijdens de Week of the International Student interviewen we internationale studenten en alumni van Erasmus Universiteit Rotterdam om ze te vragen naar hun verhaal. Door te kijken naar oude foto’s en herinneringen op te halen, vertellen zij over hun ervaringen; de highlights maar zeker ook de uitdagingen van hun studieperiode. Vandaag spreken we Will Shain, die momenteel een major in Political Science and International Relations volgt aan Erasmus University College.
Voor een hoop internationale studenten die in Nederland aankomen, is een sociaaleconomische shock onvermijdbaar. Will had daarentegen nergens last van. “Ik kwam vanuit de VS, en ik zag een hoop vergelijkbare materialistische dingen. Iedereen had een laptop, de meeste mensen hebben een vergelijkbare achtergrond qua reizen, ik was eigenlijk niet verrast.” Dat was wel anders toen hij de infrastructuur en de kwaliteit van leven in Nederland ervaarde. Een groot voordeel tijdens zijn verblijf, maar ook een die uitdagingen met zich meebrengt.
Brede interesse
Zijn internationale ervaring in Nederland is niet de eerste keer dat Will een langere periode weg van huis is. Hij is geboren in California met een half-Braziliaanse nationaliteit, waardoor hij opgroeit met twee culturen. Op zijn achttiende verhuist hij naar Ecuador voor een tussenjaar, waarna hij naar Nederland verhuisde – waar hij momenteel meer dan twee jaar woont. Na zijn aankomst bij Erasmus University College weet Will nog niet precies wat voor academisch pad hij wil volgen. Hij is erg passievol en activistisch over verschillende milieukwesties, maar heeft ook een sterke interesse in politiek. Na het verkennen van een breed scala aan vakken (psychologie, natuurkunde, filosofie, etc.) besluit hij om te kiezen voor een major in Political Science and International Relations met een minor in Sustainability.
“Ik denk dat iedereen kan bijdragen aan het stoppen van klimaatverandering: ondernemers, wetenschappers, economen, etc. Voor mij leek politiek de manier waar op ik het meeste kon doen.” Het combineren van beleid en duurzaamheid lijkt voor Will logisch te zijn. Net voor het interview rondde hij zijn stage af bij Roots & Routes IC, een non-profit uit California die werkt aan het promoten en beschermen van inheemse volkeren in Noord- en Zuid-Amerika. “Ik werkte daar aan een project waar een inheemse gemeenschap in Ecuador een palmoliebedrijf aanklaagde voor vervuiling van een belangrijke waterweg. Ecuador is een van de weinige landen waar de natuur rechten heeft in de grondwet. Helaas zijn we in het Westen niet snel geneigd om zulke ideeën vanuit het Zuidelijk halfrond te omarmen, maar we zouden er nog wat van kunnen leren.”
Overheidsbeleid
In de afgelopen twee jaar is Will bezig geweest met het aanpassen aan en integreren in de Nederlandse cultuur. Een aspect dat hem opvalt, is de hoge kwaliteit van leven. “Ik zie echt een sterke nadruk op de kwaliteit van leven in Nederland, iets wat ik nog niet eerder heb gezien. De Nederlandse maatschappij is echt ingericht om zo veel mogelijk mensen van zo veel mogelijk dingen gebruik te kunnen laten maken. Neem bijvoorbeeld het OV: ik was oprecht verbaasd dat de OV-chipkaart werkt met alle soorten openbaar vervoer. Dat was echt mind-blowing.” Hoewel hij keer op keer onderstreept dat hij realiseert dat zijn kijk op de situatie in Nederland vrij beperkt is, is Will positief over overheidsbeleid in Nederland. “Het idee dat je als student kortingen, voordelen en uitkeringen krijgt bestaat niet in de VS. Op een universiteit togelaten worden en je studie financieren is iets wat je zelf moet doen. Het lijkt erop dat de overheid in Nederland echt progressieve, hoogopgeleide burgers wil produceren.”
Het aanpassen aan de Nederlandse cultuur was echter niet allemaal rozengeur en steun van de overheid voor Will. Vooral het leren van de taal valt hem zwaar. “Niemand laat het me proberen. Wanneer ik in het Nederlands begin, reageren mensen altijd in het Engels. Dat is echt een afknapper.” Ons gesprek over dit onderwerp leidt ertoe dat we andere, mindere positieve kanten van de Nederlandse maatschappij bespreken. “Als ik ergens over klaag, zeggen Nederlands snel ‘je hoeft hier niet te zijn.’ Neem bijvoorbeeld het weer: ik ben opgegroeid in Californië, een van de zonnigste plekken op de aardbol, dus de eerste winter hier was echt pittig voor mij. Als ik daarover klaagde – wat ik waarschijnlijk meer dan nodig was deed – werd dat wel veroordeeld. Het maakt mijn rol als een immigrant duidelijk: ik moet blij zijn met het systeem, wat het ook is. Dat kan lastig zijn, juist omdat ik zo extreem dankbaar ben voor wat ik heb hier in Nederland. Ik doe echt mijn best om bij te dragen aan de maatschappij.”
Photo's
Sociaal activisme
Een van de manieren waarop Will zijn verlangen om bij te dragen toont is door sociaal activisme en activiteiten naast zijn studie. Kijk bijvoorbeeld eens naar zijn campagne voor Movember, en zijn actie @ladswithtrash tijdens Earth Week. Daarnaast was Will vorig jaar voorzitter van het bestuur van de Erasmus University College Student Association, waar hij momenteel nog steeds voorzitter is van het Charity Committee. “Dat was een fantastische ervaring. Toetreden binnen het bestuur van het een studentenvereniging is niet weggelegd voor elke internationale student, dus ik ben dolblij dat ik die kans kreeg. Ondanks het feit dat we het hele jaar met corona moesten dealen, hebben we een hoop kunnen organiseren en waren onze agenda’s constant gevuld.”
Het kwam ook door die studentenvereniging dat Will voor het eerst een Nederlandse stad zag door de ogen van een Nederlander. “Onze vicevoorzitter nodigde ons uit bij haar thuis in Zeeland. We gingen er samen met de trein heen, hebben bij haar thuis gegeten en daarna door de stad gelopen. Dat was een bijzondere ervaring voor mij.” Dat was de eerste noch de laatste keer dat Will de Randstad verliet. Met zijn vrienden ging hij naar Giethoorn, Meppel, en op een trip naar de Veluwe om het Nederlandse platteland te verkennen. “Dat was de eerste en enige keer dat ik iemand tegenkwam die geen Engels sprak.” Ook deze trips onderstreepten voor Will de kwaliteit van de infrastructuur in Nederland. “Thuis geldt meestal dat hoe verder je van de stad weggaat, hoe armer de bevolking en hoe slechter de infrastructuur wordt. Hier zie je zelfs op het platteland een goede dienstregeling van de bus, sterke wegen en veel huizen met zonnepanelen.”
Identiteitscrisis
Toen we Will vroegen naar zijn plannen na zijn afstuderen, gaf hij toe een lichte identiteitscrisis te hebben. “Ik weet het niet. Ik weet niet of ik naar huis wil na mijn ervaring hier, mijn leven hier is heel fijn. Daarentegen zijn er ook zo veel andere dingen die ik kan doen. Nederland is een fantastische omgeving om te werken in milieubescherming, vooral Rotterdam heeft een sterke positie in die industrie. Tegelijk gebeurt er in Amsterdam een hoop rond de circulaire economie. Ik ben vooral blij dat ik de keuze heb. Ik ga kijken wat er op mijn pad komt, maar ik heb een goed gevoel over de toekomst.
We bedanken Will voor het open en warme gesprek dat we met hem hadden in de lobby van Erasmus University College. Benieuwd naar het meest opmerkelijke dat Will in Nederland zag? “Ik zag dat je online een postzegel kan kopen, dat genereert dan een code, en als je die op je brief schrijft herkent het postbedrijf dat als een postzegel. Dat is toch gestoord.”
Meer verhalen van alumni
Van ziekenhuis tot Klokhuis
Trots op Erasmus Pride
Surfen in helder water
