De meeste interventieprogramma’s zijn gericht op de negatieve gevolgen van roken en niet op de redenen waarom iemand begint met roken en blijft roken - zoals de sociale aspecten van het roken, of het verminderen van stress. Om rokers te helpen stoppen met roken, ontwikkelden dr. Julia Kneer en prof.dr. Jeroen Jansz een spel waarin de positieve effecten van roken constant worden bekritiseerd. Daarnaast leidt het spel af van de behoefte om te roken en leert de roker om op een andere manier met het sociale aspect van roken en met stress om te gaan.
Resultaten
Als resultaat van het onderzoek, is er een prototype gegenereerd dat daadwerkelijk invloed bleek te hebben op de gemoedstoestand van de speler. Roken wordt voornamelijk gebruikt als een coping mechanisme om de gemoedstoestand te verbeteren en stress te verminderen: Fogland beoogde hetzelfde mentale resultaat, waarvoor men het spel maar een aantal keer hoeft te spelen. Vanuit de bevindingen is een korte film gemaakt om mensen te informeren over Fogland, en mogelijke partners aan te trekken voor toekomstige samenwerkingen.
Maatschappelijke impact
Niemand begint met roken, of blijft roken, om zijn of haar gezondheid te beschadigen. Dit wijst erop dat de positieve effecten van roken nog steeds belangrijker zijn dan de negatieve effecten. Jansz en Kneer ontwikkelden als antwoord daarop de ‘serious game’ Fogland, waarin de positieve effecten van het roken constant worden aangevallen en het spelen van het spel constant de speler afleidt van de behoefte te roken. Daarnaast laat het spel alternatieve manieren zien om met stress en sociale aspecten om te gaan. Wat bleek? Zelfs enkele speelsessies hadden al een direct effect hadden op het aantal sigaretten dat de spelers rookten in de daaropvolgende 24 uur. Dit betekent dus dat Fogland meetbaar resultaat aflevert.
Impact op het vakgebied
Bekende speleigenschappen (onderdompeling, sociale interactie, controle, competentie, autonomie, plezier) werden geanalyseerd na het spelen van Fogland, net als het vaststellen van cognitieve dissonantie ten opzichte van sociale gerelateerde rooksituaties. Onderdompeling in Fogland speelde een cruciale rol: hoe meer spelers werden ondergedompeld in Fogland, hoe meer cognitieve dissonantie werd vastgesteld. Dit verminderde op zijn beurt het aantal gerookte sigaretten binnen 24 uur. Dit betekent dat game-onderdompeling opnieuw van groot belang bleek te zijn voor ‘serious games’. Bovendien heeft dit onderzoek wederom aangetoond hoe serious games kunnen worden gebruikt om met maatschappelijke problemen om te gaan.
