Toetreden in hechte vriendengroepen

Week of the International Student: Soumya Sood

Tijdens de Week of the International Student interviewen we internationale studenten en alumni van Erasmus Universiteit Rotterdam om ze te vragen naar hun verhaal. Door te kijken naar oude foto’s en herinneringen op te halen, vertellen zij over hun ervaringen; de highlights maar zeker ook de uitdagingen van hun studieperiode. Vandaag spreken we Soumya Sood, die afstudeerde van de MSc in Urban Management and Development aan het Institute for Housing and Urban Development Studies.

Het onderzoek van Soumya leidde haar naar Rotterdam – niet alleen vanwege de academische reputatie van IHS, maar ook de Nederlandse reputatie in de duurzaamheidssector. “Het was voor mij de beste optie. De kwaliteit van het onderwijs is hoog, er is een groeimarkt in duurzaamheid en hoogopgeleide migranten worden op verschillende manieren ondersteund door de overheid.” Wel kwam Soumya er snel achter dat deze ondersteuning veel puzzelwerk vereist. “Er zijn zo veel regels die je moet uitvogelen. Een visum krijgen als migrant van buiten de EU is een stuk moeilijker. Ik denk dat Nederland een hoop talent verliest door deze wetgeving.”

Tikkies sturen

Niet alleen het verkrijgen van een visum, maar ook het integreren in de Nederlandse maatschappij bleek lastig. “Ik heb mijn ups en downs gehad. In mijn ervaring is het moeilijk om hechte vriendschappen te sluiten met Nederlanders. Ze hebben over het algemeen hechte vriendengroepen, vaak al sinds hun jeugd. Het toetreden in zulke groepen is uitdagend.” Daarnaast waren er ook de meer voor de hand liggende culturele shocks. “Het weer!” zegt Soumya lachend. “Rekeningen splitsen in plaats van rondjes halen, tikkies sturen voor exacte bedragen, die dingen waren nieuw voor mij. Ik hoorde vooraf dat Nederlanders erg streng en direct zouden zijn, maar ik kwam er achter dat ze ook heel hartelijk zijn. Mensen zeggen gedag tegen je in de supermarkt, of op straat. Dat is zeldzaam.”

Achteraf gezien had Soumya tijdens haar studie meer contact willen hebben met Nederlanders. “In onze klas bij IHS zaten mensen met 53 verschillende nationaliteiten, maar gek genoeg was niemand Nederlands. Ik denk dat het erg waardevol was geweest als die klas meer in contact was geweest met Nederlanders. Niet per se vanuit academisch perspectief, maar vooral voor de dagelijkse dingen.” Eerder in het interview bespraken we al de ‘geschreven’ regels, het aanvragen van een visum, regels en wetgeving in Nederland, maar het duurde ook even voor Soumya de ongeschreven regels begreep. Bijvoorbeeld bij het zoeken van een baan. “Wanneer je in India naar een baan solliciteert, maak je een vrij simpel cv en word je uitgenodigd voor een gesprek op basis van je algemene vaardigheden en ervaring. Ik moest aan den lijve ondervinden dat dat in Nederland anders is. Hier schrijf je een heel specifiek cv en een nog specifiekere motivatie voor de baan waarnaar je solliciteert.” Soumya heeft een tweetal adviezen voor aankomende internationale studenten: “Leer eerst de regels. Er zijn een hoop dingen die de Nederlandse overheid aanbied – uitkeringen, korting op openbaar vervoer, allerlei dingen die je transitie in een nieuw land makkelijker maken. Daarnaast is het slim om te connecten met Nederlanders en internationale alumni die hier al leven. Alleen zij kunnen je helpen de ongeschreven regels te begrijpen.”

Podiumpersoonlijkheid

Een andere manier waarop Soumya integreerde, was door activiteiten rond haar passie voor mode. Ze heeft een achtergrond als model, en door haar professionele carrière heeft ze ook interesse in de duurzame modemarkt ontwikkeld. “Eerst was ik alleen geïnteresseerd in mode. Ik wilde model worden omdat ik echt een podiumpersoonlijkheid heb, ik vond het leuk om shows te lopen en shoots te doen. Toen zag ik dingen in een breder perspectief, en koppelde ik mode met duurzaamheid, mijn andere passie. Ik wil graag doorgaan met modellenwerk, maar ook uitlichten dat het een groen randje kan hebben.” Aan de Erasmus Universiteit sloot ze zich aan bij de New Fashion Society, een groep mensen met een interesse in duurzame mode die jaarlijks een modeshow organiseren. Ze leerde de groep kennen door onderzoek naar extracurriculaire activiteiten op de campus, en sloot zich direct bij hen aan.

Het is makkelijk om duurzaamheid als een rode draad in Soumya’s leven te zien. Voor haar is het geen concept, maar meer een levensstijl. “Ik vind dat als je écht duurzaam wilt zijn, je het moet toepassen in alles. Niet alleen je carrière, echt je hele leven. Je dagelijkse klusjes, de kleding die je draagt, je hobby’s. Je kunt niet overdag over duurzaamheid nadenken en ’s avonds door een plastic rietje drinken. Zo werkt het niet.” Door deze mindset wist ze, na een lange en uitdagende zoektocht op de banenmarkt, een baan te vinden bij haar ‘droombedrijf’ Metabolic. Momenteel werkt ze op hun kantoor in Amsterdam als onderzoeker.

Internationalisme

Het lijkt erop dat voor Soumya niet de nationale, maar de internationale omgeving heeft gezorgd voor een gouden randje aan haar reis als internationale student. “Wat ik het leukst vind is dat ik zo veel internationale mensen heb leren kennen. Dat had ik nooit mee kunnen maken in India. Deze mensen hebben mij veel inzichten in hun cultuur bezorgd, alsmede in hun professionele en persoonlijke leven. Ik heb enorm veel geleerd van verschillende verhalen; wat ze eten, hoe ze zich kleden, welke feestdagen ze vieren. Dat was echt een unieke kans voor mij.” Daarentegen, zo blijkt, zijn er ook wat Nederlandse gewoontes die ze heeft overgenomen. “Ik vier sinterklaas met gedichten en surprises, ik organiseer mijn sociale leven in mijn agenda en ik fiets elke dag. En ik eet al om zes uur ‘s avonds, haha!”

Meer verhalen van alumni