Op zoek naar een huurwoning of kamer in Rotterdam? Dan mag je aardig in de buidel tasten. “De grootste oorzaak van de gestegen huurprijzen zijn niet beleggers, maar een combinatie van de snel gestegen vraag naar huurwoningen in combinatie met weinig beschikbaar aanbod”, vertelde Matthijs Korevaar, universitair docent aan de Erasmus School of Economics en momenteel gastdocent aan Columbia Business School in New York onlangs in het NRC. Hij doet onderzoek naar de Nederlandse huizenmarkt.
Beleggers worden vaak als de boeman gezien, maar hebben geen invloed op de marktprijs voor een huurwoning. “De huurprijs wordt bepaald door de markt: het is wat de gek ervoor geeft. Voor een woning in Delfzijl kun je niet 2.400 euro per maand vragen, in Amsterdam wel. Nergens heeft een belegger zo veel panden dat hij of zij een monopolist is en zelf de prijs kan bepalen”, legt hij uit in de krant.
Nieuwkomers in Rotterdam
Ook in Rotterdam is de verhuur van kamers en woningen een commerciële markt: er is veel vraag maar weinig kamers, en dat maakt ze behoorlijk duur. “Het gevolg van huurregulering is dat mensen die al ergens wonen, beschermd zitten, maar nieuwkomers de prijs betalen. Want zijn er meer mensen maar niet meer huizen? Dan gaat vooral de huur op nieuwe contracten in de vrije sector omhoog.” Dus als je naar Rotterdam komt om te studeren of werken, merk je dat. Mensen die alsnog in de stad willen wonen gaan vaker een woning delen (wat studenten natuurlijk al vaak doen) of in een studio wonen. Anderen kiezen ervoor om niet in de stad of verder buiten het centrum te gaan wonen.
Maar niet alleen de prijs, maar ook het geringe aanbod is een probleem. “Momenteel hebben we in Nederland enorme vraag maar een klein aanbod van huurwoningen om twee redenen: er zijn enorme wachtlijsten voor sociale huur en daar wordt weinig bijgebouwd, en we ontmoedigen particuliere verhuurders met maatregelen ten opzichte van andere kopers”, vertelt Korevaar vanuit New York.
Die maatregelen zijn bijvoorbeeld een verhoogde overdrachtsbelasting en in Rotterdam een opkoopbescherming in zestien wijken rondom het centrum, waaronder ook studentenwijk Kralingen. Het zogenaamde keep-to-let, een fenomeen waarover Het Parool onlangs Korevaar ook interviewde, is hierop een uitzondering. Dit is een groeiende trend waarbij woningbezitters die verhuizen hun woning aanhouden voor verhuur. Zo kunnen zij een huis verhuren zonder last te hebben van de eerdergenoemde maatregelen.
Wat vindt de maatschappij wenselijk?
Een andere uitzondering is het aankopen van woningen voor een eerstegraads familielid of kind. “Wat we wenselijk en niet wenselijk vinden is aan trends en de economische situatie onderhevig. Momenteel vinden we het in Nederland niet wenselijk dat iemand een woning koopt om aan een ander te verhuren, maar keuren we het via de politiek wel goed om een woning te kopen voor bijvoorbeeld een studerend kind.”
“Ik denk dat het belangrijk is dat een land een fatsoenlijk functionerende huurmarkt heeft, maar het is niet duidelijk wat de politieke visie voor de lange termijn is”, aldus Korevaar. En op korte termijn is er geen oplossing voor de huidige problemen.
