Het Resilient Delta Initiative is een samenwerking in onderzoek en onderwijs tussen de Erasmus Universiteit Rotterdam, Erasmus MC en de Technische Universiteit Delft. Het doel is grote maatschappelijke vraagstukken waar de regio Rotterdam in toenemende mate mee te kampen heeft, integraal aanpakken. En op deze manier ook een voorbeeld zijn voor regio’s elders ter wereld. Twee betrokken hoogleraren, prof.dr. Victor Bekkers en prof.dr.ir. Marcel Hertogh, vertellen erover.
Prof.dr. Victor Bekkers is hoogleraar bestuurskunde en decaan van Erasmus School of Social and Behavioural Sciences (ESSB). Bekkers doet onderzoek naar beleid en beleidsprocessen en ICT- en innovatievraagstukken hierbinnen.
Prof.dr.ir. Marcel Hertogh is hoogleraar integraal ontwerp aan de Technische Universiteit Delft. Hertogh is voorzitter van het Delftse onderzoeksinitiatief ‘Deltas, Infrastructures and Mobility’, dat werkt aan integrale oplossingen voor urgente maatschappelijke kwesties op deze drie domeinen.
Wat is het Resilient Delta Initiative, en wat is het doel?
Hertogh: “Als je kijkt naar de maatschappelijke opgaven waar we momenteel voor staan, hebben we een bredere kennis nodig en meer disciplines dan op één universiteit aanwezig zijn. Het Resilient Delta Initiative staat voor een samenwerking tussen de Erasmus Universiteit Rotterdam, Erasmus MC en de Technische Universiteit Delft en maatschappelijke partners zoals gemeenten, de haven en andere bedrijven met als uiteindelijk doel om de regio veerkrachtiger te maken. Alleen samen kunnen we een stad van de toekomst vormgeven."
Bekkers: “Je ziet dat steden en regio’s in steeds hogere mate te maken hebben met maatschappelijke uitdagingen. Hoe gaat de stad om met klimaatverandering en hoe geeft zij een energietransitie vorm? Hoe gaat ze om met virussen zoals corona? Met migratie? Met armoede en de effecten daarvan?
Deze voorbeelden van maatschappelijke uitdagingen zijn soms veelkoppige monsters. Als je aan één draadje trekt, begint alles te schuiven. Armoede in een stad houdt verband met toegang binnen de stad en de ruimtelijke omgeving, maar ook met de toegang tot gezondheidszorg en de informatie over een gezond leven, of met kansen op de arbeidsmarkt. Samenwerking tussen disciplines maar ook tussen universiteiten is daarom van belang. Als je iets wilt doen aan armoedebestrijding, is het handig om technologie in te kunnen zetten. Maar ook architectuur, of psychologie, of medische kennis.”
Hertogh: “Het Resilient Delta Initiative is in het leven geroepen omdat onze regio kan dienen als inspiratie voor andere regio’s in binnen- of buitenland. We zien dat veel delta’s met dezelfde problemen kampen, denk aan Jakarta of Bangkok, maar ook aan kleinere zoals Venetië.
Hiernaast is het onderwijs een belangrijk aspect. We laten Rotterdamse en Delftse studenten samenwerken rondom deze thema’s, ze doen mee in living labs. Het is inspirerend om studenten vanuit verschillende disciplines te laten samenwerken aan concrete uitdagingen, vaak komen zij met vernieuwende ideeën waar professionals niet aan dachten.”
“De maatschappelijke uitdagingen zijn soms een soort veelkoppig monster. Als je aan één draadje trekt, begint alles te schuiven”
Waarom is deze samenwerking in het bijzonder nu belangrijk?
Bekkers: “Maatschappelijke uitdagingen zijn er altijd geweest. Maar de aard van de uitdagingen verandert, en in toenemende mate vallen ze tussen verschillende disciplines. De energietransitie gaat niet alleen om uitputting van energie of gas, maar ook om de vraag hoe je gedrag van mensen of bedrijven verandert. Verder zijn deze uitdagingen wat we noemen ‘glokaal’ – het zijn wereldwijde uitdagingen, maar heel concreet krijgen ze een lokale manifestatie in de regio.”
Hertogh: “Een aantal uitdagingen zijn wel specifiek voor deze tijd, denk aan het Parijs Klimaatakkoord, de uitputting van grondstoffen. We hebben ook niet zoveel tijd meer. Volgens sommige klimaatexperts hebben we voor het klimaatprobleem nog maximaal tien jaar om de verandering in te zetten. Omdat deze tijdsdruk erop zit, is samenwerken belangrijker dan ooit.”
Maken jullie de regio veerkrachtig voor het volgende coronavirus?
Bekkers: “We kijken onder andere hoe we de regio of de gezondheidszorg zo kunnen inrichten, dat er volgende keer beter met zo’n virusuitbraak kan worden omgaan. Hoe kunnen we ons als samenleving aanpassen en anticiperen op mogelijke verstoringen in de omgeving?
Hertogh: “Er zijn ontwikkelingen die we al kunnen voorzien, maar ook uitdagingen die we nog niet voorzien. Het idee van veerkracht is dat je ook beter in staat bent om met de verrassingen om te gaan. De samenwerking met de gemeente, de haven en andere partijen is daarom cruciaal.”
Bekkers: “Ja, het gaat niet alleen om onderzoek, maar ook daadwerkelijke co-creatie met andere partijen. We willen verschillende aanpakken gaan ontwerpen, maar ook testen. Ervan leren, en bijstellen. De regio als living lab.”
“Als je studenten vanuit verschillende disciplines laat samenwerken aan concrete uitdagingen, komen ze vaak met vernieuwende ideeën”
Samenwerken tussen disciplines of universiteiten wordt steeds meer gedaan, wat is nieuw aan dit initiatief?
Bekkers: “Het unieke van onze samenwerking is dat we met de TU Delft, Erasmus MC en de EUR eigenlijk alle disciplines samen hebben in één regio."
Hertogh: “We willen het niet houden bij korte projecten, maar echt langjarig samenwerken, om werkelijk impact te hebben in die regio.”
Wat houdt het werk nu concreet in?
Bekkers: “We onderscheiden drie gebieden waarop het thema veerkracht interessant is. Het eerste gebied is de haven en de energietransitie aldaar. Olie en gas zijn daar nog steeds dominant. Hoe kan de haven via technologische innovatie efficiënter? Het tweede gebied is Rotterdam als stad. Daarin willen we graag inzoomen op de problematiek in Rotterdam Zuid, dat is een brandpunt van ingewikkelde situaties bij elkaar: rondom migratie, gezondheid, armoede, onderwijs. Het derde gebied is de regio: hoe gaat zij om met een nieuwe corona-uitbraak in de toekomst? Hoe gaan we om met het klimaatprobleem of met een stijgende zeespiegel? Op deze drie gebieden willen we wetenschappers, maatschappelijke partners en bedrijven bij elkaar brengen. We zijn nu aan het definiëren hoe we het concreet maken en met welke projecten we beginnen.”
- Professor
- Gerelateerde content
