Yogi Hale Hendlin, Universitair Docent Milieufilosofie, spreekt bij de 'Ecosemiotics is Community: Interdimensional Resonance prevents Parasitism and Supernormal Stimuli' roundtable, georganiseerd door AMOR MUNDI. Hierin wil Hale Hendlin de luisteraar een dieper fundament bieden om de inherente, intrinsieke onderlinge relatie te begrijpen die een verdeling in soorten overstijgt. Of, eenvoudiger gezegd, hij tracht een filosofisch fundament te geven aan de relaties tussen de algemene soorten; mensen, dieren en planten.
De diergerichte lens van individuele organismen, versterkt door de individualiserende eisen van het kapitaal, vooral in het neoliberalisme, leidt tot een geatomiseerd begrip van natuur en cultuur dat veel extremer is dan alles wat Democritus kon verzinnen met zijn atoomconcept. Biologen van de Moderne Synthese namen dit beperkte (mis)begrip van Darwins evolutietheorie over om het leven te zien als weinig meer dan competitie en conflict tot in het kleinste detail.
De Extended Evolutionary Synthesis (EES) en de ecosemiotiek vertellen echter een ander verhaal. Zoals Gilbert, Sapp en Tauber (2012) aangeven, als ze mensen vergelijken met multispecies korstmossen, zijn we nooit individuen geweest. We zijn altijd holobionten geweest, 100% overgeleverd aan onze symbionten skin-in en skin-out (endo- en -exosemiotisch). Aan de hand van EES en biosemiotiek zal deze lezing nagaan hoe interspecifieke communicatie de gezondheid van alle leden van een bepaalde ecologie bevordert. Om symbiose te bereiken, werken organismen met elkaar samen om overheersing door een enkele soort, of soorten parasitisme, die de basis voor het leven in die habitat vernietigen en tot dysbiose leiden, te voorkomen. Deze relatie tussen soorten "machtsevenwicht" zorgt ervoor dat habitats en hun bestanddelen samen evolueren, harmonieus, volgens een evolutionaire tredmolen (frequentie-afhankelijke selectie).
In plaats van deze paradox van co-evolutie te zien als iets dat moet worden overwonnen door menselijke controle en overheersing, kunnen we ons in plaats daarvan richten op de vraag hoe de biosemiotische gemeenschap zich door haar ecologische kwetsbaarheid ontwikkelt in dienst van hogere principes dan een soortgerichte, wat, zoals de Tocqueville ons in herinnering brengt, eigenlijk "eigenbelang op de juiste manier begrepen" is. Dit laatste punt zal in detail worden onderzocht.
- Meer informatie
Voor meer informatie, zie het Facebook evenement.
