Promotie J. (Jamie) van der Klaauw

Korte samenvatting:

In mijn werk heb ik geprobeerd het concept politieke representatie verder te ontwikkelen en te heroverwegen, vooral binnen een democratische context. Zoals ik het begrijp is het volk de uiteindelijke maatstaf van elke democratie, en politieke vertegenwoordiging in een democratie gaat daarom over de legitimatie van heerschappij door middel van een algemene symbolische operatie: 'in naam van'. We accepteren procedures, beleid, regering, heerschappij, enzovoort, alleen als we kunnen begrijpen hoe deze elementen zijn opgezet met ons collectieve en individuele welzijn in gedachten.

Wanneer hedendaagse democratieën echter bekritiseerd worden, is het meestal de politieke vertegenwoordiging die in gebreke wordt geacht. Representatie wordt zo bijna een vies woord. Vaak vinden we juist dat de democratie gered moet worden van representatie. Dit omdat vertegenwoordiging ofwel de ware wil van het volk vervormd, ofwel kan zo’n vertegenwoordiging toch al niet democratisch zijn; het is eerder een 'verkozen aristocratie'.

Mijn gok is dat we vertegenwoordiging niet moeten afwijzen in de politiek. Natuurlijk heeft het middel van vertegenwoordiging praktische spanningen of paradoxen, maar het is van vitaal belang voor een modern politiek systeem dat gegrondvest moet zijn in het volk - zoals in de democratie - terwijl het helemaal niet zo duidelijk is wie tot welk volk behoort. Daarom stel ik dat politieke representatie de manier is waarop wij, het volk, onszelf vormen, door onszelf als politiek subject af te beelden en uit te spreken. Kort gezegd: geen vertegenwoordiging, geen democratie. Of sterker nog: geen politiek.