Afgelopen week kondigden minister Grapperhaus en minister Dekker namens de regering aan voornemens te zijn om de maximumstraf voor doodslag te verhogen van 15 naar 25 jaar. Prof. mr. Sanne Struijk, universitair hoofddocent strafrecht aan Erasmus School of Law en tevens bijzonder hoogleraar penologie en penitentiair recht aan de Rijksuniversiteit Groningen, reageerde op dit voorstel bij de NOS.
Prof. Struijk stelt in het nieuwsartikel dat er niet alleen gekeken moet worden naar de noodzaak of politieke wenselijkheid van deze wijziging van de maximumstraf voor doodslag, maar dat tevens de impact van een dergelijke wijziging op de rest van het strafsysteem in overweging moet worden genomen. Zo stelt zij dat het invoeren van deze wijziging in de toekomst mogelijk de deur open kan zetten voor een pleidooi dat ook de maximumstraf voor moord verhoogd zou moeten worden omdat dan het strafgat tussen moord en doodslag te klein zou zijn.
Tevens wijst prof. Struijk op het feit dat in mei 2021 een wet in werking treedt met gevolgen voorde duur dat iemand daadwerkelijk vastzit. De voorwaardelijke invrijheidstelling van een gedetineerde zal als gevolg van die wet slechts uiterlijk twee jaar voor het einde van de opgelegde gevangenisstraf geschieden, in plaats van het huidige moment na twee derde van de straf: een wezenlijk verschil, vooral voor de langgestraften. Ook daar dient oog voor te zijn bij een eventuele wijziging van de maximumstraf voor doodslag.
In reactie op de onderbouwing van de ministers Grapperhaus en Dekker dat de huidige maximumstraf voor doodslag geen recht doet aan de ernst van het vergrijp, geeft prof. Struijk voorts aan dat het voor nabestaanden en slachtoffers niet enkel gaat om vergelding en genoegdoening. Bovendien denken nabestaanden en slachtoffers daar heel verschillend over. Sommige slachtoffers willen niets meer met de zaak te maken hebben of hebben vooral een beschermingsbehoefte voor het moment dat de veroordeelde weer vrijkomt, aldus prof. Struijk.
- Meer informatie
