Jeroen Temperman, hoogleraar Internationaal Recht & Religie en hoofd van de afdeling Internationaal en Europees recht bij Erasmus School of Law, gaat in Trouw in op de recente rel rond bijzondere scholen en anti-homoverklaringen. In het verdiepende artikel van Wendelmoet Boersema pleit Temperman voor acceptatie en de noodzaak voor de staat om waardigheidsschade te voorkomen.
In zijn oratie “Corporate religious freedom and the rights of others”, vorig jaar uitgesproken, signaleerde Temperman reeds diverse dergelijke pluraliteitsconflicten. Bij dit type casus waarbij private collectieve actoren, zoals bedrijven en scholen, gewetensbezwaren inroepen tegen gelijke behandeling van LHBT+-personen wordt de staat voor complexe keuzes gesteld. Temperman concludeert onder meer dat door de overheid gefaciliteerde of gedoogde uitsluitingspraktijken tot waardigheidsschade bij de LHBT+-gemeenschap leiden.
Dit onderwerp staat sinds kort weer in grote belangstelling door de rel omtrent bijzondere scholen en anti-homoverklaringen. Deze rel werd aangewakkerd door een uitspraak van minister Arie Slob, waarin hij stelde dat religieuze scholen het recht hebben om aan de ouders van leerlingen te vragen om via een verklaring afstand te nemen van homoseksualiteit, mits de scholen leerlingen wel op een gelijke manier behandelen. Door de commotie op dit onderwerp ontstond in sommige kringen het idee om een acceptatieplicht op te leggen, omdat mensen uit de LHBT+-gemeenschap zich op deze manier gediscrimineerd voelen.
Temperman ziet in het opleggen van een acceptatieplicht een oplossing, maar niet een volledige. “Met gelijke toegang zijn er nog geen gelijke rechten, dat zou te kort door de bocht zijn. De crux is in mijn ogen dat als de overheid instanties subsidieert, zij ook moet zorgdragen dat daarin geen discriminatie plaatsvindt, aan de deur of achter de deur. Want als er dan toch discriminatie plaatsvindt, dan voelt dat uiteindelijk als het deksel op de neus van staatswege.” Een dergelijke verandering is, volgens Temperman, mogelijk zonder dat de vrijheid van godsdienst of onderwijs van ouders wordt beperkt. Een andere oplossing ziet Temperman in het “voor eens en voor altijd aanpakken van artikel 23 van de Grondwet – de verworvenheden dan wel complicaties uit de Schoolstrijd”. Deze oplossing is wel een stuk drastischer.
- Meer informatie
Lees hier het volledige artikel in Trouw.