Godsdienstvrijheid is een problematisch recht. Binnen liberale democratieën kan zij niet op sektarische gronden worden gerechtvaardigd. Dat is de kern van “Religious Freedom: An Oxymoron for Abstraction from the Religious Dimension?” Deze paper is geselecteerd voor presentatie tijdens de jaarlijkse “European Academy of Religion” conferentie in Bologna. Het vormt een van de artikelen die PhD-kandidaat Sohail Wahedi voorbereidt in het kader van zijn promotieonderzoek.
De vraag die in zijn onderzoek centraal staat is of binnen liberale democratieën godsdienst qua godsdienst bijzondere bescherming nodig heeft. Sohail Wahedi verdedigt de stelling dat binnen de liberale politieke filosofie geen ruimte is om godsdienst als zodanig, dus qua godsdienst te beschermen. Binnen dit egalitair kader is God noch godsdienst bijzonder genoeg. Zij zijn niet alleen in staat om een specifiek recht op godsdienstvrijheid te rechtvaardigen. Om deze reden zijn excepties die gerechtvaardigd worden op religieuze gronden problematisch.
De reden is dat sektarische argumenten binnen liberale democratieën niet doorslaggevend mogen zijn bij de rechtvaardiging van een bijzonder recht (godsdienstvrijheid). Evenmin mogen zij de doorslag geven voor het rechtvaardigen van excepties op algemeen geldende wetten. Godsdienstuitoefening verdient alleen bijzondere bescherming via abstractie van de religieuze dimensie, waarbij neutrale en niet-sektarische concepten zoals levensstijl, geweten, meningsuiting en vereniging gekwalificeerde substituten zijn om te beoordelen of een bepaalde manifestatie van godsdienst speciale bescherming behoeft.
- Meer informatie
