In mijn vorige blog schreef ik al over een ogenschijnlijke wildgroei aan leefstijlbelastingen op wereldwijd niveau. De concrete wetsvoorstellen zijn in Nederland nog vrij beperkt; de wilde plannen des te meer. Zo kopte het FD op 19 augustus over “Meer belasting voor SUV’s”. De opinie beschrijft, met bronvermelding naar wetenschappelijk onderzoek, dat Sport Utility Vehicles gevaarlijker zijn voor andere weggebruikers. Door het gewicht van de auto is de gemiddelde SUV twee keer dodelijker dan een kleine hatchback. De oplossing van dit probleem ligt voor de hand: een extra belasting van € 640 per SUV.
Ehm… ligt voor de hand, ja? Zullen we dan ook meteen eens kijken naar een extra belasting op losliggende stoeptegels? Op net gedweilde vloeren in de supermarkt? Op bananen – voor het geval de schil in plaats van een prullenbak een plek voor iemands voeten weet te vinden? Of, concreter met betrekking tot de verkeersveiligheid, hoe denken we dan over een extra belasting op de merken en modellen auto’s die veel door straatracers worden gebruikt? En merken en modellen auto’s met een topsnelheid (ver) boven de 130 km/h? Campers, bestelbusjes, kleine en grote vrachtwagens?
Hoe fijn ik het als fiscalist ook vind wanneer anderen aan de fiscaliteit zo’n warm hart toedragen dat ze het zien als oplossing voor alle mogelijke problemen: doe maar niet. In Nederland zijn we met álle weggebruikers gezamenlijk verantwoordelijk voor de veiligheid van het verkeer. En dat die veiligheid voor verbetering vatbaar is, dát ben ik absoluut met de auteur van het FD artikel eens. Maar laten we dan eerst eens beginnen met investeren in onbewaakte spoorovergangen. Met het niet meer aanleggen van rotondes met een ‘fietsrand’, waarbij het leven van fietsers op het spel wordt gezet om te proberen ongeduldige autobestuurders af te laten remmen. Met in plaats daarvan fiets- en wandelpaden zo veel en goed mogelijk te scheiden van rijbanen. Met aparte rijbanen voor vrachtwagen- en ander zwaar verkeer. Met reguliere maaischema’s om kruisingen met vrij zicht te behouden. En zullen we dat dan financieren uit de pot die voor gezamenlijke uitgaven is bedoeld: de algemene middelen?
Voor het geval die SUV-tax er toch komt: de auteur van het FD artikel schrijft een Nissan Micra te rijden. In dat kader moet u weten dat ik zelf een SUV rijd – vanaf december zelfs een elektrisch aangedreven variant. Als specialist op het gebied van leefstijlbelastingen vraag ik me dan gelijk af of die aanschaf zou moeten worden belast met een hoger tarief – een elektrisch voertuig hoor je door gebrek aan motorgeluid namelijk slechter aankomen en is dus nóg gevaarlijker – of juist een lager tarief – elektrische SUV-rijders brengen namelijk in ieder geval wel op een milieuvriendelijke wijze andere verkeersdeelnemers in gevaar.
Het antwoord zal wel voor de hand liggen.