Promotie P.L.M. (Patty) Lakenman

Hieronder volgt een korte samenvatting van het proefschrift: 

Dit proefschrift onderzoekt de voedingstoestand van ernstig zieke patiënten met COVID-19 tijdens en na opname op de Intensive Care (IC). Hiervoor werd gebruikt gemaakt van een gestructureerde voedingsbeoordeling met behulp van 4 verschillende onderdelen: 1) nutriëntenbalans (voedingsinname versus voedingsbehoefte rekening houdend met voedingsverliezen), 2) lichaamssamenstelling, 3) functionele status en 4) biochemische status. 
Hoofdstuk 2 beschrijft het gemeten energieverbruik met behulp van indirecte calorimetrie, de voedingswijze en het stikstofverlies tijdens IC-opname. De meerderheid bleek een hoger gemeten energieverbruik te hebben dan geschat met daarnaast hoge stikstofverliezen, wat kan wijzen op een langdurige katabole fase.
Hoofdstuk 3 evalueert de bruikbaarheid van een nieuwe calorimeter en vergelijkt de gemeten en geschatte energiebehoeften. Ondanks dat de calorimeter gebruikt kon worden bij minder dan de helft van de patiënten, bleek deze waardevol voor het personaliseren van de voedingstherapie.
Hoofdstuk 4 onderzoekt het verband tussen gastro-intestinale (GI) symptomen en de voedingsinname tijdens de eerste 2 weken van IC-opname. GI symptomen kwam weinig voor en vormden geen grote belemmering voor adequate sondevoeding. 
Hoofdstuk 5 analyseert de relatie tussen de gemeten lichaamssamenstelling met behulp van Bio-Impedantie Analyse (BIA) en klinische uitkomsten. Er werd significante spierafbraak waargenomen, maar geen verband met het ziekteherstel. 
Hoofdstuk 6 beschrijft de voedingstoestand van patiënten 1 jaar na de IC-opname. Alhoewel voedingsklachten weinig voorkwamen, bleef de voedingstoestand aangetast door overgewicht en een hoge vetmassa-index. 
Conclusie: Het gebruik van indirecte calorimetrie en BIA zijn waardevol voor gepersonaliseerde voedingsbeoordeling en voedingstherapie bij ernstige zieke patiënten met COVID-19. Toekomstig onderzoek is nodig om optimale voedingsstrategieën te ontwikkelen.