Promotie E.A. (Noor) Huurman

Hieronder volgt een korte samenvatting van het proefschrift: 

Deze thesis onderzoekt de etiologie, chirurgische behandelingen en uitkomsten van pilonidale sinusziekte (PSD).

Hoofdstuk 1 geeft een overzicht van de pathofysiologie en kennishiaten van PSD. Hoofdstuk 2 bevat een literatuurreview over de etiologie en concludeert dat PSD een verworven aandoening is, waarbij haarfragmenten en debris bijdragen aan de vorming van sinussen. Geknipte en stijve haren vormen een groter risico, vooral wanneer ze met de wortelzijde naar binnen dringen.

Hoofdstuk 3 presenteert een enquête onder Nederlandse chirurgen, waaruit blijkt dat traditionele excisie de meest gebruikte behandeling is (51%), gevolgd door flaptechnieken (23%) en minimaal invasieve technieken (22%). De meeste chirurgen waren ontevreden over de huidige behandelingen; 82% steunde de ontwikkeling van een nationale richtlijn. Hoofdstuk 4 beschrijft een consensus-gebaseerde richtlijn volgens de GRADE-methodologie.

Hoofdstuk 5 beoordeelt niet-excisionele technieken bij 8.100 patiënten, met hoge genezingspercentages (67-100%) maar aanzienlijke recidieven. Hoofdstuk 6 vergelijkt excisie met secundaire wondgenezing (ESW) met de Bascom Cleft Lift (BCL) en toont aan dat BCL superieur is qua wondgenezing (84% vs. 33%), snellere genezing en minder recidieven.

Hoofdstukken 7-9 analyseren de PITS-studie over Nederlandse chirurgische praktijken. Minimaal invasieve technieken (MIT) hadden snellere genezing dan ESW, maar de hoogste recidiefkans (30,6%). Hoofdstuk 9 evalueert de behandeling van pilonidale abcessen, met een genezingspercentage van 42,2% na incisie en drainage en een recidiefpercentage van 7,3%.

Hoofdstuk 10 bespreekt toekomstige perspectieven, met nadruk op verbeterde chirurgische strategieën en richtlijnen.