Ruiken, proeven en weten

Koken en eten staan zeer in de belangstelling. Elke week komt er wel een nieuw kookboek uit en regelmatig verschijnt er een chef op tv met een nieuw kookprogramma. Er zijn talloze foodblogs die veelvuldig worden geraadpleegd en tijdens de lockdown zijn er heuse 'tastywalks' om toch op restaurantniveau te blijven eten. Veel mensen hebben plezier in koken als hobby en besteden hier veel tijd aan. Al hun inspanningen zijn erop gericht om lekkere gerechten te bereiden, gerechten die onze tong ‘strelen’. Maar wat is dat nu precies, ‘lekker’, en hoe worden onze zintuigen eigenlijk 'gestreeld'?

De smaak en de reuk behoren tot de zogenaamde chemische zintuigen. Dit wil zeggen dat ze reageren op de moleculen waarmee ze in aanraking komen. Iedereen weet wel iets over het netvlies of over kleurenblindheid maar de werking van de neus en de tong is relatief onbekend. Wist je bijvoorbeeld dat het ‘proeven’ voor het grootste deel door de neus wordt gedaan? Dat je veel meer geuren kunt ruiken dan kleuren kan zien? Dat je niet kunt merken door welk neusgat je ruikt? Maar ook dat je onbewust luistert naar je voedsel?

In de cursus worden de reuk en de smaak behandeld, maar ook het zien, het horen, het voelen en nog meer, vaak onbekende, zintuigen die een grote rol spelen bij het eten.
Hiernaast zijn er veel psychologische factoren die een effect hebben op wat je proeft. Je leert over voeding, je ziet reclames, je googelt en je praat erover met anderen. Hoe je denkt over wat je eet blijkt net zo belangrijk als wat je proeft. 'Lekker' zit meer in de eter dan in het eten.