Leeftijdsdiscriminatie is de onrechtvaardige behandeling van mensen vanwege hun leeftijd. Er zijn weliswaar gunstige bepalingen voor een gedifferentieerde behandeling, zoals steun voor de omscholing van oudere werknemers, maar er zijn veel manieren waarop dit discriminerend kan zijn.
Oudere werknemers zijn een groeiende bevolkingsgroei en zullen binnenkort (zo niet, zijn) een kritische massa van de potentiële beroepsbevolking vormen. Aan de kant van de inclusie heeft het aanmoedigen van levenslang leren een belangrijk integratie-effect, omdat het helpt om kennis te valoriseren en percepties tussen generaties te delen. Het vergroot ook de sociale impact van de universiteit, waardoor deze een blijvende invloed kan blijven uitoefenen op de sociale omgeving. Dit kan gebeuren door jongere studenten te leren hoe ze effectiever met oudere collega's kunnen communiceren, wat op lange duur kan helpen bij hun toekomstige aanpassing aan de arbeidsmarkt en het werken met generatieverschillen op de werkplek.
Jongere medewerkers en studenten kunnen echter ook te maken krijgen met leeftijdsdiscriminatie, zoals ongerechtvaardigde en moeilijk te vervullen eisen. Zo kan bijvoorbeeld de eis van een minimumaantal jaren ervaring voor een baan ook indirect discriminerend zijn voor een jongere.
Relevante netwerken
Erasmus Universiteit Rotterdam heeft een netwerk dat betrekking heeft op leeftijd.