Paul van de Laar, hoogleraar stadsgeschiedenis en hoofd van de afdeling geschiedenis aan de Erasmus School of History of Culture and Communication, schreef een korte blogpost in 'The Parliament Magazine' over hoe geglobaliseerd maritiem transport de groene transitie van de Europese havens belemmert.
Paul wijst op 'Gattopardiaanse transities' - een reeks strategische maatregelen die wordt geïmplementeerd om bestaande processen in stand te houden. Dergelijke overgangen zullen de toekomst van de Europese scheepvaart en havens beïnvloeden, evenals de groene transitie daarvan.
Op dit moment erkennen internationale maritieme stakeholders de noodzaak van structurele verandering, maar houden ze graag de onderliggende systemen en structuren intact. Havenautoriteiten verontschuldigen zich en beweren dat ze een beperkte rol spelen in de beperking van CO2-uitstoot buiten het havengebied. Hun houding ondersteunt strategieën die abrupte veranderingen in de onderliggende structuren van de wereldwijde scheepvaart voorkomen.
De European Sea Ports Organisation, het belangrijkste contactpunt tussen de Europese zeehavens en de Europese instellingen, heeft sinds de vaststelling van de groene transitiedoelstellingen van de EU maatregelen voorgesteld om het vergroeningsbeleid van de scheepvaart en de industrie te ondersteunen. Alle voorgestelde maatregelen en innovaties zullen de waterkwaliteit verbeteren en de CO2-uitstoot en andere negatieve effecten van vervuiling verminderen. Maar zoals het er nu voor staat, gaat geen enkel rapport of beleidsdocument over Europese havens in transitie in op de hamvraag: hoe kunnen we de vraag in het wereldwijde transport verminderen?
- Onderzoeker
