Het coronavirus zorgt voor extra uitgaven in de zorg. Van IC-bedden tot mondkapjes voor de huisarts. Maar wie draait op voor de rekening? In Elsevier staat deze week een artikel met daarin een overzicht, waarin onder andere ESHPM-onderzoeker Pieter Bakx vertelt over de zogenoemde ‘inhaalzorg’.
De eerste die met harde cijfers over ‘financiële knelpunten’ kwam, was Ad Melkert. De voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen en voormalig fractievoorzitter van de PvdA stuurde begin mei een brandbrief naar de Tweede Kamer. Met daarin onthutsende cijfers over het effect van corona. Niet-coronapatiënten mijden de ziekenhuizen liever, dus voeren de medisch specialisten bijna de helft minder reguliere behandelingen uit. Daardoor lopen de 64 algemene ziekenhuizen sinds de eerste coronabesmetting per maand ongeveer 700 miljoen euro aan inkomsten mis. Maar daar staan extra kosten tegenover: afdelingen moesten corona-proof worden gemaakt, verloven van het personeel zijn ingetrokken. Enzovoort.
"De coronazorg leidt tot hogere zorguitgaven”, zegt Pieter Bakx. “Deels worden die gecompenseerd door lagere uitgaven aan andere zorg. Zorg, die is uitgesteld, maar niet meer wordt ingehaald. Voor de zorgkosten op lange termijn is een belangrijke, gerelateerde vraag: welke niet-geleverde zorg leidt tot complicaties en op die manier tot hogere kosten in de toekomst? En voor welke zorg geldt dat uitstel of afstel niet leidt tot gezondheidsproblemen?"
Wilt u het gehele artikel lezen waarin wordt ingegaan op andere kosten van de gevolgen van de coronacrisis, download dan het artikel hieronder. Het artikel van 6 juni 2020 is geschreven door Jeroen van Wensen en Joris Heijn.
- Meer informatie
Pieter Bakx is associate professor en senior onderzoeker bij de onderzoeksgroep Health Economics aan Erasmus School of Health Policy & Management.
