Strategieën voor het bereiken van "moeilijk te bereiken" groepen in gemeenschapsonderzoek

Het evenement begon met een introductievideo-interview met een Rotterdamse bewoner die vragen beantwoordde over onderzoeksmoeheid en wat onderzoekers beter kunnen doen bij het benaderen en betrekken van bewoners. Hij deelde zijn ervaringen en benadrukte het belang van het behandelen van onderzoekdeelnemers als individuen, niet als onderdeel van een groep, en hen iets teruggeven. Het is ook essentieel om ervoor te zorgen dat deelnemers profiteren van het onderzoeksproject.

Het betrekken van gemeenschappen door middel van verbinding en begrip.

Vervolgens ging het evenement over naar een plenaire sessie van Labyrinth, een onderzoeksbureau dat bekend staat om zijn expertise in het betrekken van "moeilijk te bereiken" groepen in Nederlandse wijken. In hun ervaring zijn onderzoeksmoeheid en lage responspercentages gebruikelijk omdat bewoners vaak twijfelen aan de voordelen van universitaire en hogeschool leeflabs. Terwijl onderzoekers en studenten profiteren, wat gebeurt er met de bewoners van de buurt? Er is een aanzienlijk probleem bij het bereiken van achtergestelde groepen, wat twijfels oproept over de geldigheid van veel onderzoeksrapporten. Labyrinth: "Om dergelijke gemeenschappen effectief te betrekken, zijn persoonlijke verbinding, cultureel begrip en taalvaardigheid cruciaal."

Daarna verdeelden de deelnemers zich in groepen om parallelle workshops bij te wonen.

Samenwerking met diverse belanghebbenden.

Zhiqi Xu gaf een workshop over haar ervaring met het betrekken van "moeilijk te bereiken" populaties in haar onderzoek. Zhiqi is een promovendus aan het International Institute of Social Studies (ISS) van de Erasmus Universiteit Rotterdam en heeft veldwerk gedaan in landelijke gebieden van China. Ze benadrukte het belang van het betrekken van moeilijk bereikbare populaties over verschillende disciplines heen. Hoewel wetenschappers vaak prioriteit geven aan betrokkenheidsmethoden, zijn voorbereidingen voorafgaand aan het onderzoek en samenwerkingsverbanden met de gemeenschap even cruciaal. Effectieve betrokkenheid omvat ethische overwegingen, participatieve communicatie en het opbouwen van vertrouwen door voortdurende inspanningen. Zhiqi besprak ook hoe samenwerking met diverse stakeholders essentieel is, waarbij aannames gevormd door de westerse academische wereld worden uitgedaagd. Zhiqi: "Het co-ontwerpen van onderzoek met lokale partners is noodzakelijk vanwege de contextuele aard van betrokkenheid. Ondanks frustraties en barrières kan het bevorderen van een ondersteunende academische gemeenschap en het volharden door uitdagingen leiden tot diepgaande beloningen, het verrijken van begrip en het stimuleren van betekenisvolle sociale verandering."

Het vinden van de juiste onderzoekdeelnemers vanaf het begin

Dr. Erwin van Tuijl organiseerde een workshop en interactieve sessie over het vinden van de juiste onderzoekdeelnemers vanaf het begin. Erwin, een van de postdoctorale onderzoekers van VCC, leidt momenteel het project "De Installer in de Post-Industriële Stad". Erwin: "De grootste waarde van onderzoek ligt vaak in het aanpassen van bestaande kaders aan nieuwe contexten, maar dit kan uitdagingen met zich meebrengen wanneer onderzoekers niet vertrouwd zijn met de specificiteit van de nieuwe omgeving." In deze workshop behandelde Erwin strategieën om deze uitdagingen te overwinnen, waarbij hij zich richtte op drie kritieke scenario's: het betreden van een nieuwe stad, het verkennen van een nieuw onderzoeksthema en het navigeren door spanningen tussen financiers en deelnemers. Besproken oplossingen waren onder meer het uitvoeren van grondig achtergrondonderzoek, informele discussies voeren met deskundige personen en zich onderdompelen in de context. Daarnaast werden het opbouwen van vertrouwen en diverse perspectieven, het gebruik van meerdere netwerken voor gegevensverzameling en het bieden van incentives voor deelname geïdentificeerd als belangrijke maatregelen om vooringenomenheid te verminderen. Deze inzichten werden afgeleid uit een groepsdiscussie, een plenaire sessie en de collectieve ervaringen van de aanwezigen bij de workshop.

Het opbouwen van relaties en iets teruggeven

Onderzoeker Seline Westerhof en Dr. Ir. Emiel Rijshouwer organiseerden een workshop over onderzoeksmoeheid en de overgang van vermoeidheid naar wederkerigheid. Seline deelde haar eerste ervaring met 'onderzoeksmoeheid' in Rotterdam, waar mensen terugdeinsden bij het horen van 'universiteit' en 'onderzoeker'. Emiel sprak over zijn ervaring met bewoners in Reyeroord, een buurt in Rotterdam, over een studie over netwerken en partnerschappen voor het opzetten van een jeugdcentrum. Na het delen van hun ervaringen vormden deelnemers groepen om te werken aan casestudy's over 'het opbouwen van relaties' of 'iets teruggeven'. Elk groepslid nam een andere rol op zich: bewoner, initiator, onderzoeker of gemeente. Deze aanpak leidde tot interessante discussies en leverde inzichtelijke resultaten op. In het plenaire gedeelte van de workshop werden de belangrijkste punten opnieuw besproken. Het is cruciaal om voorafgaand aan het onderzoek met alle belanghebbenden te spreken, de onderzoeksdoelstellingen te verduidelijken en te bespreken wat kan worden beloofd. Onderzoekers of gemeenten moeten aanwezig zijn in de buurt, zodat bewoners hun verhalen en ervaringen kunnen delen. Als onderzoeker is het tonen van kwetsbaarheid en menselijkheid belangrijk. Seline en Erwin: "Onderzoek moet directe impact hebben, niet pas jaren later. Het is essentieel dat onderzoek duurzaam is, wordt doorgegeven en eigendom is van iedereen, niet alleen van een project. Bovendien moeten universiteiten veranderen; momenteel is er weinig ruimte voor eigendom buiten onderzoekers (bijvoorbeeld in papers) of financiering voor langetermijnprojecten."

Na de parallelle workshops keerden de deelnemers terug naar de hoofdruimte, waar ze hun gesprekken en discussies konden voortzetten onder het genot van een drankje. Al met al bracht het evenement verschillende groepen samen om over dit onderwerp te praten. Het faciliteerde tal van discussies en bood inzichten in hoe onderzoekers beter de perspectieven van bewoners kunnen begrijpen en hun inclusie en benadering van bewoners kunnen verbeteren.