In het project (Re)mapping Rotterdam hebben wetenschappers de handen ineengeslagen in het Erasmus Initiatief ‘Vital Cities & Citizens’, en werken samen met lokale maatschappelijke organisaties op het gebied van diversiteit en inclusie. Niet om hen te vertellen wat ze moeten doen, maar door de vraag te stellen: wat zijn jullie behoeften, voorwaarden en condities? Een interview met dr. Isabel Awad.
Binnen het Erasmus Initiative Vital Cities and Citizens bent u betrokken bij het project (Re)mapping Rotterdam.
"Dit is een van onze projecten binnen het thema Inclusive Cities and Diversity, waarbij we de rol van bewoners, beleidsmakers, activisten, bedrijven en de media op stedelijke diversiteit onderzoeken. (Re)mapping Rotterdam gaat over het opnieuw bekijken van onze eigen stad - de stad waar we werken en, in veel gevallen, wonen - gebaseerd op inspanningen en worstelingen om de Maasstad inclusiever te maken. Het project werkt ook als een raamwerk om andere teaminitiatieven te structureren. Bovendien faciliteert het een interdisciplinaire aanpak en, idealiter, nieuwe mogelijkheden voor collega's en studenten van onze universiteit."
Hoe passen burgers in dit project?
"We begonnen met het idee om netwerk tours te organiseren om collega's, studenten en vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties op het gebied van diversiteit en inclusie samen te brengen. Maar we wilden niet alleen mensen met elkaar in contact brengen - we wilden ook weten hoe deze groepen diversiteit en inclusie definiëren. Daarom hebben we diepte-interviews gehouden met vertegenwoordigers van 27 maatschappelijke organisaties en hen gevraagd naar de termen die zij betekenisvol, problematisch, strategisch nuttig, enzovoort vinden. In de rondleidingen vragen we specifiek naar het soort samenwerking met de universiteit dat zij waarderen. En wanneer is de rol van de universiteit niet zo constructief, welke rollen moeten we als EUR niet spelen? Welke dingen moeten we als universiteit nog leren?"
Doen we het goed?
"Niet altijd. In Rotterdam-Zuid hebben sommige groepen ons de feedback gegeven: 'Stuur ons alsjeblieft geen studenten meer die ons alleen maar vragen stellen. We willen langdurige samenwerkingsverbanden aangaan, maar dat lukt niet als we keer op keer slechts worden bezocht om informatie te verzamelen om er vervolgens weer vandoor te gaan. We willen dat onze inbreng gewaardeerd wordt en we zouden daarvoor financieel gecompenseerd moeten worden. Een andere burgerleider merkte op: "We hebben een aantal positieve ervaringen gehad, maar soms heeft de universiteit heel specifieke manieren van dingen doen, een starre manier om dingen aan te pakken. Het zou nuttig zijn als ze flexibeler zouden zijn. En we moeten ons realiseren dat het geen ‘gelijk speelveld’ is. Sommige van deze organisaties zijn prominente partners van de stad, terwijl andere het financieel of op andere gebieden moeilijk hebben."
''We willen de waarde van hun werk onderstrepen. Talloze mensen steken hun tijd en energie in het aangenamer en beter maken van Rotterdam als stad''
dr. Isabel Awad
"We zijn blij met onze netwerktours. We hebben geleerd van en contact mogelijk gemaakt met geweldige mensen die zich inzetten om het leven voor iedereen in Rotterdam beter te maken. Dat geldt ook voor collega's en studenten die betrokken zijn bij deze onderwerpen. Onze tours brachten ons naar een grote verscheidenheid aan locaties in de stad, waaronder Verhalenhuis Belvédère, Dona Daria, WORM en Gemaal op Zuid. Tijdens onze laatste rondleiding, op 31 maart, begonnen we in de ‘Independent School for the City’ in het Schieblock, waar we meer hoorden over Rotterdam Pride; SKIN, een organisatie die christelijke migrantenkerken vertegenwoordigt en ondersteunt; en WE dat zich vooral bezighoudt met het faciliteren van contact tussen vluchtelingen en andere burgers. Daarna gingen we naar WORM. De sprekers daar werken en doen vrijwilligerswerk voor het Expertisecentrum Seksualiteit, Sekswerk en Mensenhandel van Humanitas; en het Shelter City programma, dat onderdak biedt aan internationale mensenrechtenactivisten die in hun eigen land gevaar lopen. We eindigden met een borrel in de Wunderbar. Het was leuk en waardevol. De netwerktours openden nieuwe werelden voor sommigen van ons. Ik vertrouw erop dat deze tours kunnen leiden tot meer en betere lokale samenwerking op het gebied van inclusie en diversiteit. Ook op het gebied van onderwijs natuurlijk. Ik heb zelf al lesactiviteiten ontwikkeld met een aantal van deze partners."
Dus, zou je zeggen dat de Erasmus Universiteit Rotterdam impact maakt?
"Om veel redenen ben ik huiverig om het woord 'impact' te gebruiken. Als de vraag is of we bijdragen aan inclusie in de stad, dan hoop ik van wel, een klein beetje. Ik denk in ieder geval dat we bijdragen aan een beter begrip tussen sommigen van ons binnen de EUR en sociale actoren die het waard zijn om van te leren en mee samen te werken. We willen de waarde van hun werk onderstrepen. Talloze mensen steken hun tijd en energie in het aangenamer en beter maken van Rotterdam als stad. Ik zou willen dat we meer konden doen om hun inspanningen te faciliteren om de stad een eerlijker plek te maken. Ik denk dat we vooruitgang boeken, maar we kunnen de waarde van projecten als deze niet beoordelen in termen van oorzaak en gevolg. Weinig van wat we doen kan worden gemeten in cijfers of in concrete, korte termijn resultaten."
"Ook moeten we als universiteit meer doen om erachter te komen wat voor soort impact we willen hebben en welke we níet willen hebben. Ik denk bijvoorbeeld dat we meer aandacht moeten besteden aan de kloof tussen veel van onze studenten en grote delen van de stad. Studenten in internationale programma's, die Rotterdam voor een paar jaar bezoeken, zien Rotterdam vaak als de kosmopolitische stad die wordt gepresenteerd in toeristische gidsen en in onze eigen EUR-marketing. Maar ze weten misschien niet genoeg over Rotterdam om onze, en hun eigen verantwoordelijkheid ervoor te begrijpen. We zouden in ons curriculum veel meer kunnen doen om een verantwoorde betrokkenheid bij de stad te creëren. Velen van ons op de universiteit bevinden zich in een bevoorrechte situatie en leven in een luchtbel. Een ‘positieve impact’-agenda zou moeten inhouden dat we meer verantwoordelijkheid nemen voor deze situatie. Dit gaat niet over het "redden of behouden" van delen van de stad. Het gaat over nadenken over hoe onze privileges verbonden zijn met gentrificatie, met de beperkte toegang van anderen tot middelen, etc. En daarna bedenken hoe sommige van die ongelijkheden ongedaan gemaakt kunnen worden."
''We hebben hoop nodig om te blijven werken aan een beter Rotterdam. En wij als universiteit kunnen en moeten een rol spelen in dit veranderingsproces"
dr. Isabel Awad
Over internationaal gesproken. U heeft ook in meerdere landen gewoond…
"Ik ben geboren in Chili toen het land op het punt stond een lange periode van militaire dictatuur in te gaan. Ik bracht een deel van mijn jeugd door in Mexico, studeerde journalistiek en esthetiek in Chili en promoveerde aan de Stanford University, midden in Silicon Valley. Voor mijn promotieonderzoek werkte ik samen met de Latijns-Amerikaanse gemeenschap in San Jose, waarbij ik me richtte op hun strijd voor sociale rechtvaardigheid in de media en op andere terreinen. Ik werd me daarbij steeds meer bewust van mijn privileges. Na mijn promotie besloot ik naar Nederland te verhuizen. Dit is een groot contrast met veel mensen die niet zo vrij kunnen migreren. In die zin hebben mijn eigen migraties mijn onderzoekoriëntatie beïnvloed. Ik streef ernaar om energie en aandacht te besteden aan het helpen verminderen van ongelijkheid en sociale onrechtvaardigheid."
Ben je optimistisch over diversiteit en inclusie in Rotterdam?
"Ik blijf een beetje hoop houden. Ik denk zelfs dat er een soort momentum is in de stad. Black Lives Matter, Recht op de Stad en andere kwesties als deze dwingen velen om deze onderwerpen serieuzer te nemen. De lokale overheid is gedwongen om haar beleid te herzien en staat op het punt om nieuw 'samenlevingsbeleid' te presenteren. We zullen zien... We moeten waakzaam blijven, maar tegelijkertijd zoeken naar mogelijkheden. We hebben hoop nodig om te blijven werken aan een beter Rotterdam. En wij als universiteit kunnen en moeten een rol spelen in dit veranderingsproces."
Biografie Isabel Awad
De onderliggende zorg van haar onderwijs en onderzoek is het begrijpen van de voorwaarden voor democratische communicatie en sociale rechtvaardigheid tegen de achtergrond van sociale ongelijkheid. Veel van haar werk richt zich op hoe de (nieuws)media bijdragen aan de in-/uitsluiting van gemarginaliseerde sociale groepen en op de inspanningen van specifieke actoren (journalisten, activisten, gewone burgers) om creatief te navigeren binnen hegemoniale mediaomgevingen. Isabel is themaleider (over diversiteit en inclusie) binnen het Vital Cities and Citizens Erasmus Initiative. Isabel komt oorspronkelijk uit Chili en behaalde haar PhD in Communicatie aan de Stanford University (VS) in 2007. Ze is de academische coördinator van het Media, Culture and Society Master-programma.
- Meer informatie
In veel wetenschappelijk onderzoek naar het leven in de stad wordt met name over bewoners gesproken, en maar weinig met bewoners. Het onderzoeksproject ‘Mijn Stad Rotterdam’ wil daar verandering in brengen. Lees meer over dit onderzoeksproject.
Dit onderzoeksproject is onderdeel van het Erasmus Initiative ‘Vital Cities and Citizens’, dat het doel heeft de kwaliteit van leven in steden te versterken.
- Gerelateerde content
