Het bruto binnenlands product (bbp) is geen maatstaf voor maatschappelijke welvaart. Dat zegt Bas Jacobs, hoogleraar overheidsfinanciën en economisch beleid aan Erasmus School of Economics, in een artikel dat 26 augustus verscheen in ESB (Economisch Statistische Berichten). Volgens Jacobs werd dat recent nog eens benadrukt in de rapporten van de Tijdelijke commissie Breed welvaartsbegrip (2016) en Stiglitz et al. (2009).
Hoewel sommige beleidsmakers en politici volgens Jacobs bbp en welvaart nog altijd hardnekkig aan elkaar gelijkstellen, lijken de beperkingen van het bbp als welvaartsmaatstaf de laatste jaren steeds meer door te dringen. Het CBS (2021) produceert inmiddels een hele batterij aan indicatoren die iets pogen te zeggen over de ontwikkeling van de welvaart in Nederland. De Universiteit van Utrecht en de Rabobank zeggen in gezamenlijke publicaties berekeningen te kunnen maken van de maatschappelijke welvaart, en hoe die zich over de tijd ontwikkelt (Van Bavel et al., 2019; Stegeman et al., 2017).
Volgens Jacobs zijn deze bijdragen over de welvaart echter losgeslagen van de belangrijke fundamenten uit de economische wetenschap. Algemene kennis van de welvaartseconomie is grotendeels in het denken over welvaart verdwenen, schrijft hij. ‘Het welvaartsbegrip verwordt daardoor langzaam tot een container waarin iedereen naar gelieven zijn opvatting van welvaart kan dumpen. Dit leidt tot theoretisch onzuivere welvaartsindicatoren. Als die worden ingezet voor beleidsbepaling, kan dat leiden tot beleidsfouten’, aldus Jacobs.
Volgens Jacobs is er een terugkeer nodig naar de klassieke benadering van de welvaartseconomie, zoals dit bijvoorbeeld wordt toegepast bij maatschappelijke kosten-batenanalyses. ‘Welvaart behoort uiteindelijk te worden gebaseerd op schaarse goederen waaraan mensen nut ontlenen.’
- Professor
- Meer informatie
Het volledige artikel vann ESB, 26 augustus 2021, kunt u hier vinden.
