Publiek-private samenwerking en visie essentieel voor energietransitie

Rijk onderzocht het Europese en nationale beleid van de afvang en opslag van CO2 (CCS) en het gebruik van vloeibaar gas (LNG) als brandstof voor de binnenvaart. Zij concludeert dat coördinatie op Europees niveau regio’s zoals Rotterdam in sommige gevallen krachtig maakt maar in andere gevallen juist machteloos.

Tegenwerken

Zo heeft het Europese CO2-beprijzingsysteem, met een langdurig lage CO2 prijs, de afgelopen jaren de Rotterdamse inspanningen CCS uit te rollen aanzienlijk tegengewerkt. Dit staat in contrast met nieuwe Europese regelgeving omtrent de uitstoot van scheepsmotoren en het gebruik van alternatieve brandstoffen, die ondersteunend werken voor Rotterdamse ambities om schoner te varen.

Wanneer Europese afspraken niet werken zoals oorspronkelijk gedacht, zijn regio’s zeer afhankelijk van de private sector en nationale overheid om hun duurzame beleidsdoelstellingen te behalen.

Behalen klimaatdoelen

Voor bedrijven in de Rotterdamse haven is het cruciaal om voor de langere termijn de nodige investeringszekerheid te krijgen, blijkt uit Rijk’s dissertatie ‘Vying for Vision: climate and energy policies between local ambitions, national interests and international realities’.

Van groot belang is dat randvoorwaarden zoals regelgeving en aanleg infrastructuur, tijdig worden aangegeven. Daarnaast moet duidelijk zijn welke middelen op welke termijn worden gesteund om klimaatdoelen te behalen. Hiervoor is publiek-private samenwerking nodig.

De nationale overheid moet derhalve een actievere rol te spelen in de energietransitie. In het verleden heeft de overheid deze rol te weinig opgepakt. Het Havenbedrijf Rotterdam kan duurzame projecten stimuleren maar is voor een deel van haar potentiële daadkracht ook afhankelijk van de Nederlandse en Europese overheden.