Voor deze Valentijn special spraken we twee ESHCC-alumni die elkaar op de Erasmus Universiteit Rotterdam hebben ontmoet. Edward Sterenborg en Jenneke de Sain vertellen over hun ontmoeting en hoe die tot hun relatie heeft geleid:
‘Ik weet het nog bijna precies. Jij ook nog, Edward?’
‘Ja, ja, ja…, zeker, Jenneke.’
‘Omdat wij allebei instroomden vanuit een lerarenopleiding geschiedenis, volgden we een apart programma aan de Erasmus Universiteit. We hoefden een aantal vakken niet te doen en een aantal andere vakken, zoals statistieken, juist wel, door onze vooropleiding. En omdat je hetzelfde programma volgt, ga je elkaar op een gegeven moment opvallen. Het was tijdens het college statistieken dat jij mij durfde te vragen om te komen eten, toch Edward?’
‘Nee, nee, je gaat te snel, Jenneke. Omdat wij alle twee niet heel goed zijn in wiskunde en statistiek, volgden we bijlessen, samen met de andere geschiedenis-dummies. Op een vrijdagmiddag, tijdens zo’n ondersteunend college, ontmoetten wij elkaar voor de eerste keer. Dan hebben we het over, wat zal het zijn, eind maart, begin april 1986. Een paar weken later kwamen we elkaar weer tegen. Ik had zoiets van, goh, dat is best een leuke, interessante vrouw. Je gaf in die tijd nog les en daar kon je heel boeiend over vertellen. Vanaf toen zat je wel in mijn geheugen gegrift.’
‘Op dit punt moet ik wel bekennen dat ik je vriend leuk vond, Edward. Dus toen jij aan mij vroeg of ik gezellig kwam eten, dacht ik: oh leuk! Dit is een kans om met die leuke vriend van je in contact te komen.’
Redelijk tot zeer enthousiast
‘Maar dat is later, Jenneke, die eerste keer dat ik je sprak zijn we samen naar buiten gelopen vanuit de collegezaal en hadden we een leuk gesprek. Jij moest toen weer weg om les te geven, dat weet ik nog, maar ik vond je een interessante, leuke dame.’
‘Dat was inderdaad een fijn gesprek. Het is bizar welke details je onthoudt: jij had een spijkertuinbroek aan met een rode trui en dat vond ik heel leuk. En… je had die leuke vriend. We hadden wel een connectie, maar er was op dat moment nog geen liefde in het spel.’
‘Nee, we kenden elkaar nog te kort. Maar een paar weken later stond ik met die jongen te praten die met jou in Delft de lerarenopleiding had gedaan en ik vroeg hem om een keer bij ons te komen eten. Toen mengde jij je heel opzichtig in het gesprek en toen heb ik jou ook meteen maar uitgenodigd. Nou, die avond begon er bij mij wel iets te dagen dat jij een hele leuke vrouw was. Ik werd toen wel redelijk tot zeer enthousiast over jou. Het was een hele gezellige avond en, zoals het studenten betaamt, hadden we best veel gedronken. Het werd laat en jij en die medestudent zijn toen allebei blijven slapen in ons studentenhuis, in een kamertje dat leegstond. Daar is volgens mij niets gebeurd, voor zover ik weet.’
‘Hahaha. Dat weet ik wel zeker, Edward.’
Kink in de kabel
‘Dat was 23 april. De dag erna was het de eerste mooie lentedag van het jaar. We zijn toen een beetje brak van de avond ervoor op het terras in de Oudehaven gaan zitten, met allerlei vrienden. En natuurlijk weer best veel gezellige drankjes. Ik weet nog dat we met zijn tweeën als laatste overbleven. We zijn toen van het ene naar het andere terras gezworven en uiteindelijk in het Bolwerk beland. Op een gegeven moment vroeg jij: heb je zin om vanavond mee te gaan naar een feest in Delft? Ik vond op dat moment alles leuk, dus ik zei meteen ja. Op weg van het Bolwerk naar de metrohalte is de eerste kus gevallen.’
‘En toen deed jij meteen een vreselijke bekentenis: ik heb wel een vriendin, zei je. En ik dacht, daar heb ik dus geen zin in. En was die eerste zoen niet in de metro? Ik dacht dat het in de metro was.’
‘Nee, nee, het was op de Geldersekade, op weg naar metrostation Blaak.’
‘Oh, nou ja. Het ging in ieder geval vanzelf. Het was zo gezellig geweest en het gebeurde gewoon. Maar die vriendin was wel een kink in de kabel!’
‘Ik weet nog dat jij in het Bolwerk voortdurend liep te vissen…’
‘...of je nou een vriendin had of niet, want ik had geen zin dat gezeik! Haha!’
‘Ik heb toen niet gelogen en er keurig omheen gepraat, zonder prijs te geven dat ik een vriendin had.’
‘Toen je het vertelde, na die eerste zoen, was het al zo gezellig... En jij had er zo goed omheen gepraat, dat ik dacht: what the hell, we zien wel waar het schip strandt…. in ieder geval voor deze avond. Op dat feest werd het eigenlijk alleen maar leuker en leuker. Uiteindelijk zijn we bij een vriendin van mij blijven slapen, die vrolijk haar bed aan ons afstond. Dat was onze eerste nacht samen. Het was erg leuk, maar jij had natuurlijk nog wel een klusje te klaren, Edward.’
Grote stappen
‘Zeker. Ik ben de volgende dag meteen naar die dame toegegaan en heb haar verteld dat ik iemand anders was tegengekomen op wie ik hoteldebotel verliefd was geworden en dat het hier voor ons eindigde. Sommige dingen weet je gewoon zeker. Ik wist zeker wat ik wilde. Die maandag ging ik met de tram naar jou toe. Ik stapte uit en in eerste instantie liep ik nog gewoon. Maar die stappen gingen zo langzaam, dat ik vervolgens het hele stuk heb gerend om bij jou te kunnen zijn.’
‘Je nam sowieso hele grote stappen. Je wilde zo ongeveer meteen gaan samenwonen. Ik moest mijn tentamen statistiek nog halen en ik wilde daarvoor rust aan mijn hoofd. Jij zei dat je me wel even kwam helpen, maar je snapte er echt geen zak van! Ik heb je toen maar weggestuurd, want ik wilde het wel echt halen. Ik was ook gewend aan mijn eigen ruimte, die had ik gewoon nodig. Maar uiteindelijk zijn we drie of vier maanden later gaan samenwonen.’
‘Nee, nee, nee, ik ben eerst nog dichter bij jou in de buurt gaan wonen. Dat was ergens in augustus. We zijn in mei 1987 daadwerkelijk gaan samenwonen. Na een jaar.’
‘Inmiddels was ik ook helemaal verkocht. We zaten helemaal op dezelfde lijn. We stonden op dezelfde manier in het leven en ik kon heel goed met je praten. Toen mijn ouders in een vechtscheiding zaten, was je er echt voor me. Ik dacht: met deze man kan ik wel wat, daar heb ik wat aan.’
‘Ik vond jouw vette lach leuk en je gevoel voor humor. Maar ook dat je een stevige, sterke vrouw bent. Geen meisje-meisje. Je bent dominanter en doortastender dan ik en dat is ook wel waar ik naar op zoek was. En tegelijkertijd ben je heel warm en liefdevol. Ik twijfelde over heel veel dingen, maar niet over jou. Ik wist het zeker: dit is het.’
Jenneke de Sain en Edward Sterenborg zijn inmiddels 37 jaar bij elkaar waarvan 30 jaar getrouwd en hebben twee volwassen kinderen: een dochter van 30 en een zoon van 29. In maart worden zij opa en oma.
Valentijn Special: Jenneke en Edward
