Ze was chronisch migrainepatiënt, professor Irene van Staveren. Tot ze instortte en een zoektocht begon naar het ontstaan van de kwelgeest. In haar boek 'De professor als proefkonijn' beschrijft ze openhartig hoe ze de hoofdpijn goeddeels wist te bedwingen. "Ik geloof in genezing. Maar meer onderzoek is hard nodig.” In het AD doet ze haar verhaal.
Het is mei 2017. Irene van Staveren (56), hoogleraar ontwikkelingseconomie aan de Erasmus Universiteit en tevens columnist voor Trouw, heeft het jaarlijkse gesprek met haar leidinggevende. Ze gaat er blanco in. Tot de chef vraagt: "Hoe gaat het met je?" Simpele woorden. Maar het antwoord laat zich raden. De professor stort in. Ze begint te huilen.
Want de eerlijke reactie op die vraag is: slecht. Het is een waarheid die ze al jaren uit de weg gaat. Op dat moment lukt ontkennen niet meer. Ze is volledig uitgeput. De hoogleraar kan er niet langer omheen dat ze roofbouw op zichzelf pleegt. Circa twintig aanvallen in de maand. Een serie aanvallen duurde die maand dertien dagen. Het is klaar. De kop in het zand steken heeft geen zin.
- Onderzoeker
- Meer informatie
- Gerelateerde links
- Beluister de podcast van Studio Erasmus met Irene van Staveren over haar migraine.
