Het scheelde niet veel of het Ikazia-ziekenhuis uit Rotterdam had deze zomer moeten aansluiten in de rij failliete ziekenhuizen. Op de valreep werd het gered. Wat ging er mis en hoe werd het opgelost?
Rik Riemens is pas anderhalve maand in dienst bij het Rotterdamse Ikazia-ziekenhuis en nu al moet hij de lastigste bijeenkomst leiden die een financieel directeur zich kan voorstellen. Voor hem in het auditorium vullen de stoelen zich met de hoge piefen van twee banken, vijf zorgverzekeraars en een waarborgfonds. Riemens heeft geen goed nieuws. Hij heeft geld nodig, en snel. Ergens is de van nature vrolijke Riemens opgelucht dat al die drukbezette mensen voor hem op zo’n korte termijn naar Rotterdam- Zuid zijn gereisd. Hij vreesde dat vandaag, op 12 juli, een deel al op zomervakantie zou zijn, en misschien wel drie weken slecht bereikbaar of niet in staat tot een beslissing. Dat zou het Ikazia in een berucht rijtje zijn terechtgekomen; het rijtje van Slotervaart, Lelystad, Ruwaard van Putten. Het rijtje van failliete ziekenhuizen.
De afgelopen veertig jaar zijn meer dan honderd ziekenhuizen verdwenen. Richard Janssen, emeritus hoogleraar organisatie van de zorg heeft op zijn laptop een database die teruggaat tot 1978. Het gekke is, zegt Janssen, dat sommige van die verdwijningen nauwelijks een effect hadden. "Daarbij geldt het bekende zorg-adagium: a bed built is a bed filled. Zet een bed neer en de patiënten komen. Terwijl de zorg ook prima zonder kan."
Die beweging van minder ziekenhuizen gaat nog wel even door, denkt Janssen. "De verwachting is dat we ongeveer de komende twintig jaar nog een halvering gaan zien. Dat wil niet zeggen dat alle locaties verdwijnen, maar dat het aantal organisaties minder wordt, dat is eigenlijk wel zeker."
Zal ook het Ikazia verdwijnen? Het protestants- christelijke ziekenhuis bestaat sinds 1968, de naam is een acroniem van ‘interkerkelijke actie ziekenhuis in aanbouw’. Het staat tegenover Ahoy in Rotterdam- Zuid, multicultureler wordt een patiëntenpopulatie niet. Daarnaast komen er veel patiënten uit het christelijke achterland van Rotterdam. Jaarlijks zijn er 27 duizend bezoeken op de spoedeisende hulp, elke dag worden er negen kinderen geboren.
‘Het is een goed aangeschreven ziekenhuis’, zegt Henk Hoogervorst, voorzitter van de huisartsenkring in de regio Rotterdam. ‘De stad kan niet zonder. Er zijn nu al wachttijden, we hebben al sluitingen van de spoedeisende hulpen gehad waardoor mensen moesten uitwijken naar Dordrecht, de zorgvraag groeit. Hoe moeten wij huisartsen poortwachten als straks de poort op slot zit?’
Dit artikel is geschreven door Michiel van der Geest en gepubliceerd in de Volkskrant. Het hele artikel kunt u op de website lezen.
- Professor
