Als ik naar mijn moeder ga, neem ik altijd eten voor haar mee. Het maakt niet zoveel uit wat het is zolang het maar lekker en genoeg is om haar broer en twee zussen voor het eten uit te nodigen en dan graag met een briefje erbij wat het is hoe ze het moet opwarmen want haar geheugen laat haar soms in de steek. Deze keer is het kip met rijst. Ik zit ’s ochtends in de trein met een grote bak Jamaicaanse kip met rijst en groenten. Als ik beginnende studenten vraag wat ze gisteren hebben gegeten is het antwoord meestal kip met rijst en dat dan driemaal per dag. Wat eet je vanavond? Kip met rijst. En wat heb je vanochtend gegeten? Kip met rijst. Echt waar? Als ontbijt? Ja.
‘Kip met rijst’ is in ons vakjargon een ‘chunk’. Dat betekent dat je een paar woorden achter elkaar uit je hoofd leert en dat dan steeds als antwoord gebruikt. Wanneer je met je vingers de kip met rijst opzij schraapt en je vraagt wat hun lievelingsgerecht is en hoe je het klaarmaakt, komen tomaten, dadels, platte broden, peterselie, uien, gehakt, lamsvlees, citroenen, olijfolie, kikkererwten en vooral veel kruiden voorbij die de hond van Pavlov doen kwijlen.
Behalve kip met rijst zijn ‘in het park met vrienden’ en ‘naar de bioscoop met vrienden’ veelgebruikte chunks als je vraagt wat ze in het weekend hebben gedaan. Wanneer je doorvraagt is er geen park of bioscoop en zijn er ook geen vrienden. Het stemt soms nogal droevig. ‘Wat doe je echt in het weekend?,’ vroeg ik Achmed die in Hoogvliet woont.
‘Ik ga zaterdag naar de Lidl.’
‘En wat doe je op zondag?’
‘Dan is de Lidl dicht.’
‘En dan?’
‘Dan kijk ik TV.’
Dat laatste zou een chunk kunnen zijn maar ik vrees dat het de waarheid is. Dit is zo’n beetje het weekend van Achmed. Geen vrienden, geen park, geen bioscoop. Netflix en kip met rijst, dat dan weer wel.
Hoog tijd om naar het park te gaan en dat doen we naar aanleiding van een beetje rare aanvulzin uit een staatsexamen waarover ik zelf ook even moest nadenken: ‘De kinderen liepen door het donkere park hoewel ______________________.’ Ik zie een sprookje met een wolf dat slecht afloopt, ik zie enge mannen achter elke boom. Gelukkig denkt niet iedereen zo.
Zina schreef: ‘De kinderen liepen door het donkere park hoewel er ook een licht park was.’
Hadden we Zina als minister-president gehad, dan zag dit land er beter uit. De vraag waarom ze dan toch door dat donkere park gingen, blijft wel een raadsel. De kinderen van Zina zitten daar niet mee en lopen lekker door het lichte park.
‘De kinderen liepen door het donkere park hoewel het park een uur van het huis duurt.’
Hiram denkt ook al zo praktisch als Zina. Waarom zou je een lange omweg van een uur door een donker park maken? Rare kinderen.
‘De kinderen liepen door het donkere park hoewel ik met ze mee lijd.’
Ismee heeft medelijden met de kinderen in donkere park en legt en passant even uit wat dat betekent: je lijdt met iemand mee. Mooi Ismee.
‘De kinderen liepen door het donkere park hoewel de woolf gingen ze eten.’
Kijk, eindelijk iemand die het gevaar ziet hoewel de wolf in dit geval het slachtoffer is. Dit zijn kinderen van schapenhouders en het is pay back time. In Drenthe en Gelderland eten ze geen kip met rijst, dat is duidelijk.
