Anne Boring over 2023 Nobelprijswinnaar Claudia Goldin

Wat maakt het werk van Claudia Goldin uniek?

‘Allereerst is ze een pionier onder de vrouwelijke economen. In 2006 was ze bijvoorbeeld pas de derde vrouw die de AEA Distinguished Lecture (toen nog de Richard T. Ely Lecture) gaf op de jaarlijkse bijeenkomst van de American Economic Association (na Joan Robinson in 1971 en Alice M. Rivlin in 1974). Ze is de eerste vrouw die een vaste aanstelling krijgt bij de afdeling economie van Harvard. En ze is ook pas de derde vrouw die de Nobelprijs voor Economie wint, na Elinor Ostrom in 2009 en Esther Duflo in 2019. Ze won deze prijs voor haar werk dat de ongelijkheid in lonen en arbeidsmarktparticipatie tussen mannen en vrouwen belicht. Haar historische benadering geeft ons een diepgaand inzicht in hoe deze ongelijkheden in de loop van de tijd kunnen veranderen. In haar lezing uit 2006, The Quiet Revolution That Transformed Women’s Employment, Education, and Family, beschrijft ze bijvoorbeeld vier verschillende fasen die de participatie van vrouwen op de arbeidsmarkt kenmerken, vanaf het einde van de negentiende eeuw. Haar bevindingen zijn een referentie voor onderzoekers die zich bezighouden met gendereconomie, een vakgebied dat de afgelopen tien jaar enorm is gegroeid. Ik denk dat deze prijs indirect ook andere pioniers op het gebied van gendereconomie beloont, van wie sommigen ook bekend zijn, zoals Marianne Bertrand, Francine Blau of Muriel Niederle.’

Kunt u nader ingaan op de oorzaken van de verandering die uit haar onderzoek naar voren komt en de belangrijkste oorzaken van de nog bestaande genderkloof?

‘Ik denk dat haar onderzoek belangrijk is om te begrijpen hoe de voorkeuren van mannen en vrouwen en de verschillende beperkingen waarmee ze te maken hebben hun keuzes op de arbeidsmarkt sturen. Haar werk is vooral belangrijk om te begrijpen hoe deze beperkingen in de loop van de tijd kunnen veranderen, waardoor vrouwen (en mannen) andere keuzes kunnen maken. Ze heeft bijvoorbeeld laten zien hoe de arbeidsparticipatie van vrouwen in landen als de Verenigde Staten in de twintigste eeuw drastisch is toegenomen dankzij een groter aanbod van banen voor vrouwen, nieuwe technologieën die ervoor zorgen dat er minder tijd aan huishoudelijk werk wordt besteed en de mogelijkheid voor gezinnen om de productie van het huishouden uit te besteden. Haar werk dat aantoont hoe de anticonceptiepil de beperkingen voor vrouwen vermindert, waardoor ze kunnen investeren in hun opleiding en carrière en andere huwelijksbeslissingen kunnen nemen, geeft ons een veel beter inzicht in hoe ongelijkheden op de arbeidsmarkt werken en kunnen worden verminderd. In haar meer recente werk, zoals A Grand Gender Convergence: Its Last Chapter, laat ze zien hoe werktijden een van de belangrijkste factoren zijn die het dichten van de loonkloof tussen mannen en vrouwen in de weg staan. Ze stelt dat bedrijven de neiging hebben om werknemers die 's avonds en in het weekend kunnen en willen werken - wanneer vrouwen vaker thuis voor de kinderen zorgen - onevenredig te belonen. Dit is waar in veel van de goedbetaalde sectoren, zoals de financiële sector.’

Hoe beïnvloedt het baanbrekende onderzoek van Goldin uw professionele onderzoekscarrière?

‘In mijn onderzoek ben ik geïnteresseerd in het onderzoeken van de impact van beleid dat is ontworpen om de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen op de arbeidsmarkt te verminderen. Haar onderzoek is belangrijk om te begrijpen wat sommige van de resterende obstakels zijn en welk soort beleid zou kunnen werken om de ongelijkheid te verminderen.  Ik gebruik haar bevindingen om een historisch perspectief te krijgen op enkele van de belangrijkste indicatoren van genderongelijkheid op de arbeidsmarkt, zoals de loonkloof tussen mannen en vrouwen, arbeidsmarktparticipatie, maar ook keuzes in het hoger onderwijs. Onlangs heb ik haar werk aangehaald in een paper met Gloria Moroni, waarin we bespreken hoe de houding ten opzichte van gendergelijkheid op de arbeidsmarkt kan veranderen als huishoudens de productie van het huishouden niet kunnen uitbesteden. Ik heb haar ook ontmoet tijdens mijn Research Fellowship aan Harvard vorig jaar, en haar inzichten waren zeer nuttig om mijn recentere werk over werkcultuur te onderbouwen. Tot slot bespreek ik een aantal van haar baanbrekende artikelen in mijn mastercursus over ongelijkheid en discriminatie op de arbeidsmarkt.’