TAotS

Erik Odijk (1959) maakt tekeningen over de natuur. Hij bemiddelt tussen het sublieme (het grootste, grove, onordelijke) en het schone (het kleine, gladde, zachte en rijke). Tijdens reizen en tochten zoekt hij in de natuur naar bezielende plekken die hij vastlegt met de camera. Het maken van de foto gaat net zo nauwkeurig als het tekenen zelf en is een wezenlijk onderdeel van zijn werk. De foto krijgt steeds meer een autonome plek binnen zijn werk. Na intensieve selectie van zijn beeldmateriaal vertaalt hij die naar tekeningen op zowel groot als klein formaat, in zijn atelier of in situ.

Odijk staat vooral bekend om zijn onmetelijk grote werken waarin fragmenten van de natuur de belangrijkste beeldelementen vormen. Werken waar je met je blik doorheen kunt dwalen en waarin je met verbazing kunt zien wat hij bereikt met veelal zwart-wit tekenmateriaal. Zijn werk laat het publiek een natuur zien die met minachting en zonder respect juist naar dat publiek kijkt. Dat is niet God die door de tekeningen van Erik Odijk naar ons kijkt maar de Natuur.

Sinds 2014 werkt Odijk in- en met het landschap en met Rock sculptuur in installaties. Ook het medium film wordt sinds 2014 door hem ingezet om de wandeling en de ontdekking als fenomeen te tonen.