Promotie L. (Linette) van Duijn

Samenvatting:

Uit onderzoek blijkt dat de meeste zwangerschapscomplicaties ontstaan in de periconceptie-periode, gedefinieerd als 14 weken voorafgaand de bevruchting tot 10 weken erna. In deze periode vinden belangrijke processen plaats zoals de uitrijping van de zaad- en eicel, bevruchting, innesteling, ontwikkeling van het embryo en aanleg van de placenta. Verstoring van de biologische omgeving waarin deze processen plaatsvinden kan een levenslang effect hebben op de gezondheid van het ongeboren kind. Dit proefschrift richt zich op de invloed van maternale obesitas en verschillende factoren van een IVF/ICSI behandeling op periconceptionele uitkomsten. 

De resultaten uit dit proefschrift suggereren een nadelige invloed van een hogere maternale BMI op periconceptionele uitkomsten in de mens. Zo is de vroege embryonale ontwikkeling tijdens een IVF/ICSI behandeling, nog voor de innesteling, langzamer in embryo’s van vrouwen met obesitas dan in embryo’s van vrouwen met een normaal gewicht. In het eerste trimester van de zwangerschap wordt een soortgelijk effect gezien; vrouwelijke embryo's van obese zwangeren groeien langzamer dan vrouwelijke embryo's van zwangeren met een normaal gewicht.

Dit proefschrift toont ook aan dat embryonale groei, zowel voor de innesteling als in het eerste trimester van de zwangerschap, verschilt tussen kweekmedia. Daarnaast wordt beschreven dat embryo’s die voorafgaand aan terugplaatsing zijn ingevroren even snel groeien als direct teruggeplaatste embryo’s. Ook de aanleg van de placenta is vergelijkbaar tussen deze twee groepen. 

Concluderend kan worden gesteld dat het optimaliseren van omgeving waarin periconceptionele processen plaatsvinden, een investering is die uiteindelijk de gezondheid van de huidige en toekomstige generaties ten goede zal komen.