Promotie K.W.A. (Koen) van Overdam

Korte samenvatting:

Rhegmatogene netvliesloslating (RNL) is een ernstige, visusbedreigende aandoening met een gestaag toenemende incidentie, waarschijnlijk gerelateerd aan vergrijzing en de toenemende prevalentie van myopie. De oorzaak van RNL is doorgaans leeftijdsgebonden achterste glasvochtmembraanloslating (PVD), waarbij het gelachtige glasvocht loskomt van het netvlies. Dit kan leiden tot netvliesscheuren die een netvliesloslating kunnen veroorzaken. Zelfs met vroegtijdige chirurgie kan RNL tot ernstige visuele beperkingen leiden.

Ondanks verbeteringen in chirurgische technieken blijft de recidiefkans rond de 10%, voornamelijk door proliferatieve vitreoretinopathie (PVR), waarbij littekenweefsel zich vormt op het oppervlak van het netvlies. RNL gecompliceerd door PVR heeft aanzienlijk lagere succeskansen, met een grotere noodzaak tot aanvullende operaties en langdurige nazorg, wat uiteindelijk leidt tot vaker teleurstellende visuele resultaten. Dit benadeelt de kwaliteit van leven van patiënten en belast het zorgsysteem. De vorming van PVR is bovendien niet alleen een probleem bij RNL, maar ook een complicerende factor bij andere netvliesaandoeningen.

In dit proefschrift wordt een nog niet eerder onderkende factor die bijdraagt aan PVR belicht: resten van het glasvochtmembraan (VCR). Deze dunne laagjes glasvocht kunnen tijdens een PVD op het netvlies achterblijven en de basis vormen voor littekenweefsel. Het opsporen en verwijderen van VCR tijdens chirurgie is uitdagend, maar cruciaal voor het verbeteren van de resultaten. De noodzaak van nieuwe chirurgische technieken en hulpmiddelen om het risico op PVR te verminderen, wordt benadrukt aan de hand van nieuwe inzichten en preventieve strategieën, met als doel de uitkomsten voor patiënten met netvliesloslating en gerelateerde netvliesaandoeningen te verbeteren.