Promotie H.H.W. (Hodar) Lam

Hieronder volgt een korte samenvatting van het proefschrift:

De laatste decennia is de belangstelling voor eenzaamheid – algemeen gedefinieerd als de subjectieve, onaangename ervaring van sociale afgeslotenheid – aanzienlijk toegenomen. Wetenschappers uit vakgebieden als psychologie, sociologie en filosofie hebben het fenomeen en de grotendeels ongewenste gevolgen ervan voor de individuele gezondheid, het algemeen functioneren en relationele resultaten bestudeerd. Ondanks de toenemende academische belangstelling voor deze aangrenzende academische domeinen, heeft eenzaamheid recentelijk pas aandacht gekregen op managementgebied. Dit is verrassend, gezien de potentiële negatieve organisatorische en managementimplicaties van eenzaamheid.

Vooral Leidinggevenden lijken kwetsbaar voor ervaringen van eenzaamheid. Toch hebben wetenschappers de neiging om eenzaamheid van Leidinggevenden te verwarren met algemene eenzaamheid. Aangezien men binnen het leiderschap vaak te maken heeft met het leiden van teams, het beïnvloeden van strategische richtingen en het nemen van beslissingen onder hoge druk in organisaties, gaat een algemene benadering voorbij aan deze leiderschapsspecifieke factoren die eenzaamheidservaringen kunnen uitlokken.

Om dit over het hoofd geziene fenomeen beter te begrijpen, hanteerde ik verschillende perspectieven en methodes in dit proefschrift: (a) een kritiek op de diffuse literatuur over leidereenzaamheid gebaseerd op een literatuuroverzicht; (b) een kwalitatief interviewonderzoek naar de leiderschapsverhalen over eenzaamheid; en (c) een kwantitatief project over eenzaamheid bij managers op middenniveau, met een online experiment en een vragenlijstonderzoek met drie meetmomenten bij een panel. Samen vormt mijn werk een tijdige reactie op de “eenzaamheidsepidemie” en roept het op tot meer aandacht voor het welzijn van Leidinggevenden in zowel onderzoek als praktijk.