Promotie G. (Göksel) Güven

Korte samenvatting:

Systemische macrohemodynamische parameters worden traditioneel gemeten voor de reanimatie van kritisch zieke patiënten; het corrigeren van deze parameters betekent echter niet altijd een parallelle verbetering van de microcirculatie. Ook patiënten die herstellen van een kritieke ziekte of die een hoog risico hebben om naar een kritieke ziekte over te gaan, kunnen een onopgemerkt microcirculatiecompromis hebben, zelfs als ze macrohematoom hebben. zelfs als hun macrohemodynamische parameters normaal zijn. Daarom was dit proefschrift bedoeld om inzicht te geven in de klinische toepassing van microcirculatoire monitoringinstrumenten voor de vroege detectie van kwetsbare microcirculatie en nierdisfunctie. Daarom richtten we ons in het eerste deel op het verbeteren van het bedside gebruik van microcirculatoire monitoringstechnieken door nieuwe bevindingen en paden te presenteren voor nauwkeurige klinische beoordeling. In het tweede deel onderzochten we de haalbaarheid en relevantie van microcirculatiemonitoring voor het detecteren van kwetsbare microcirculatie tijdens onder- of overreanimatie van ernstig zieke patiënten. Tot slot richtten we ons in het derde deel op nierdisfunctie bij patiënten met gevorderd hartfalen. nierdisfunctie bij patiënten met gevorderd hartfalen omdat we weten dat de nieren zeer kwetsbaar zijn voor hypoxie en de overleving aanzienlijk beïnvloeden.