Promotie B. (Bart) Witjes

Korte samenvatting:  

Het doel van deze thesis is om de corticale effecten van chronische pijn en de werkingsmechanismen van ruggenmergstimulatie (SCS), een behandeling voor chronische pijn, verder te verduidelijken met behulp van magneto-encefalografie (MEG). Tevens onderzoeken we de mogelijkheid om MEG te gebruiken om pijn en de effectiviteit van SCS te classificeren via machine learning.

Belangrijke bevindingen zijn de identificatie van vertraagde alfa-band hersenactiviteit bij patiënten met chronische pijn. We vonden deze verschillen in diverse corticale en subcorticale gebieden, ook in gebieden die normaal niet met pijnverwerking worden geassocieerd.

Een review over SCS en rusttoestand MEG of elektro-encefalografie onthulde heterogene onderzoeksopzetten, stimulatieparadigma's en uitkomstmaten. Veelvoorkomende bevindingen waren modulatie van verschillende pijnpaden voor verschillende stimulatieparadigma's en mogelijk modulatie van thalamocorticale paden.

MEG-metingen in rust bij patiënten met SCS toonde geen statistisch significante verschillen in de relevante spectrale kenmerken tussen drie SCS stimulatieparadigma's of tussen responders en niet-responders. Dit suggereert dat grotere steekproeven en gepersonaliseerde behandelingsplannen noodzakelijk zijn. Machine learning-modellen die werden toegepast op MEG-data toonden potentieel in het classificeren van chronische pijn, maar hadden moeite om het effect van SCS-behandeling te classificeren.

We onderzochten ook de effecten van geconditioneerde pijnmodulatie (CPM) op neurale oscillaties bij chronische pijnpatiënten en ontdekten dat CPM leidde tot een vermindering van pijnscores en desynchronisatie van de beta-band (15-35 Hz) sensormotorische reacties op elektrische pijn.

De thesis eindigt met aanbevelingen voor toekomstig onderzoek, waarbij de nadruk ligt op de noodzaak van grotere steekproeven en het rekening houden met verstorende factoren van pijn bij de selectie van patiënten.