Tijdens de borrel van de dies natalis worden er drie speciale EUR-snacks gepresenteerd. Elke snack heeft een eigen EUR-verhaal. De veganistische snacks worden ontworpen in het Erasmus Food Lab en later gemaakt door onze cateraar Vitam.
Snacks ontwerpen
Komende tijd worden de drie nieuwe EUR-snacks ontwikkeld. Pinar Coskun, oprichter van het Erasmus Food Lab, gaat aan de slag met de recepten en Karin Schreuder, life balance coach bij HR, schrijft de verhalen rond de hapjes. De verhalen worden een mooie combinatie van EUR-geschiedenis, de festiviteiten en de snacks.
Tijdens de dies natalis worden deze uitgedeeld met een kaartje erbij. Daarop is het snackverhaal te vinden en een link naar het recept.
Over de bedenkers van de EUR-snacks
Gabi Helfert werkt sinds 2008 bij RSM en hoewel ze zichzelf niet als ‘entrepreneur’ ziet, passen eigenschappen als creativiteit, innovatie en een sterke wil om voortdurend te verbeteren wel goed bij haar. Zij is niet degene die (eigen) geld investeert in het nieuwe idee maar geeft wel graag haar inspiratie, support en energie aan de mensen die goede ideeën werkelijkheid willen maken.
Een mooi voorbeeld hiervan is het Erasmus Foodlab. Toen ze Pinar Coskun voor het eerst zag koken met kinderen en hen liet kennismaken met de impact van onze eetgewoontes, wilde ze voor de EUR ook zo’n plek. Het kostte jaren en veel energie om dit te realiseren, maar uiteindelijk is het gelukt!
In 2008 gaat Gabi Helfert, afkomstig uit Duitsland, werken bij RSM. Ze bekleedt er diverse functies en is sinds 7 jaar executive director van 15 masterprogramma’s. Ze houdt van koken en doet dat vooral in de weekends. “Recepten zijn vaak te rigide voor mij, ik gebruik ze als inspiratie en geef er dan mijn eigen twist aan. Maar soms moet je heel precies zijn. Bijvoorbeeld als je kaas wil maken van cashewnoten, improviseer dan niet! Hierbij moet je de receptuur nauwkeurig opvolgen. Zo is het in het werk ook: soms zijn de regels het belangrijkst, daar kan je dan niet van afwijken maar in andere gevallen kom je juist verder als je er flexibel mee omspringt. En dan het verschil kennen tussen die twee, dat is een grote kunst en een blijvende uitdaging.
Sinds 2011 eet ik veganistisch, dus het hardgekookte eitje bij de lunch toen ik op de EUR startte, zit niet meer in mijn menu. Aanleiding was vooral dierenwelzijn; toen ik het boek Dieren eten van Jonathan Safran Foer had gelezen, kon ik het gebruik van dieren niet meer steunen. En dat is natuurlijk ook veel beter voor het milieu.
Groen is mijn lievelingskleur als het om eten gaat. Heb je wel eens goed gekeken naar spruitjes of broccoli als je die kort kookt? De kleur wordt zo helder! Ook spinazie en doperwtjes eet ik bijna dagelijks, in salade of met noedels of rijst.
De EUR is op veel vlakken veranderd de afgelopen 15 jaar. Natuurlijk hebben de internationale studenten en staf (bij RSM respectievelijk 40% en 60%) een enorm kleurrijke en diverse sfeer gebracht op de campus. En op het gebied van duurzaamheid is er ook een hoop veranderd: printen kan nu alleen als je zelf bij het apparaat staat en dus de prints meeneemt, er wordt op de hele campus afval gescheiden, wat iedereen bewuster maakt van wat we allemaal weggooien. Het Foodlab en de Sustainability Hub zijn prachtige voorbeelden, maar ook in de onderwijsprogramma’s krijgt duurzaamheid steeds vaker een plek.
Een andere verandering is de aandacht voor het welzijn van studenten en medewerkers; het gaat niet meer alleen om de performance en dat is een goede zaak. We zijn allemaal mensen en hebben behoefte aan menselijke aandacht, reflectie en rustmomenten. Ook diversiteit, inclusie en toegankelijkheid komen langzaamaan op de agenda. Het duurt nog wel even voordat alle nodige voorzieningen voor mensen met verschillende lichamen, neurodiverse hersenen of andere sociaal-culturele afkomst er werkelijk zijn, maar er is tenminste aandacht voor.
Werken op de EUR is af en toe ook crunchy, niet alles gaat zo smooth. Je moet soms flink op zaken kauwen en doorzettingsvermogen tonen. En als allochtoon vind ik de EUR op een aantal fronten ook traditioneel, om niet te zeggen ouderwets: het broodje kaas in de kantine, de corpscultuur met alcohol tijdens ontgroeningsactiviteiten: niet echt meer van deze tijd als je naar studentenculturen in de wereld kijkt. Maar verrassend is de EUR ook: zo was er ineens een regenboog-zebrapad!”
Ingrediënten
De hoeveelheden zijn voor 30-50 personen op een feestje.
- 300 g boerenkool
- 300 g pastinaak
- 300 g tofu, goed uitgelekt
- 300 g kikkererwtenmeel
- 5 el shoarma kruiden
- 2 eetlepels verse kruiden
- 2 el gemalen fenegriek
- olie om te bakken
- 50 g cashew (een nachtje laten weken)
- 1 el edelgist
- 1 theelepel citroensap
- Peper en zout
Bereiding
Maak eerst de crème: Meng alle ingrediënten in een keukenmachine. Breng op smaak met zout en peper.
Snijd de boerenkool (zonder pit) en pastinaak grof. Doe in een keukenmachine, samen met de verkruimelde tofu. Maal tot een pasta. Schep het mengsel over in een mengkom. Voeg kikkererwtenmeel, gehakte verse kruiden, shoarmakruiden, fenegriek, zout en peper toe. Meng goed met je handen. Maak kleine pasteitjes, zoals platte falafelrondjes. Bak in hete olie aan beide kanten goudbruin.
Serveer met cashew dip.
Umer Moten koos voor een studie aan de Erasmus Universiteit puur vanwege het programma. In Pakistan, waar hij vandaan komt, had hij problemen gezien zoals discriminatie van minderheden en zeer matige gezondheidszorg. Dat motiveerde hem om Management of International Social Challenges te gaan studeren.
Tijdens de eerste twee jaar van zijn studie trad hij toe tot het curriculumcommissie omdat hij observaties had over de actualiteit van het programma. En nu, terwijl hij zijn bacheloropleiding afrondt, denkt hij na over zijn volgende stappen. Welke kant hij precies op gaat, weet hij nog niet maar twee inzichten, heeft hij al wel scherp: ‘Er zit een grens aan wat je kunt bereiken met theorie, en ik wil deel uitmaken van de verandering.'
Umer Moten begon zijn studie Management of International Social Challenges aan de Erasmus Universiteit in 2021. Hij verhuisde op 19-jarige leeftijd vanuit Pakistan naar een kamer op Campus Woudestein. Het was midden in de Covid-pandemie: "Ik herinner me dat er letterlijk hangsloten en borden op de deuren van gebouwen hingen. Het zag er erg onwelkom uit. Gelukkig was er een netwerk van ondersteuning in mijn appartementencomplex, en wij internationale studenten ontmoetten elkaar vaak en kookten samen.
Ik hou van koken. Soep is altijd mijn favoriete gerecht geweest - het is zo warm, veelzijdig en troostend. En tegenwoordig experimenteer ik veel met tomaten; je kunt de meest heerlijke gerechten bereiden met tomaten omdat ze goed samengaan met zoveel smaken. Rood is ook mijn favoriete kleur voor voedsel. En geel voedsel, zoals aardappelen, dat is niks voor mij.
Het duurde wel even voordat ik mijn plek had gevonden aan de EUR. Het is altijd uitdagend om in een nieuw systeem binnen te komen, maar het is nog moeilijker om te integreren als er structurele belemmeringen zijn, zoals verschillende niveaus van ECTS voor Europese studenten versus niet-Europese studenten.
Ik ben erg gelukkig en dankbaar dat ik hier kan studeren, maar voor een instelling als de EUR die zichzelf profileert als zeer inclusief en progressief, vielen sommige procedures en werkwijzen me wel tegen. Ook op het gebied van duurzaamheid en efficiëntie was ik een beetje teleurgesteld, aangezien ik de meeste processen nogal bureaucratisch en daarom vaak taai vond. Naar mijn mening loopt de EUR hiermee een beetje achter.
Na een jaar moest ik mijn kamer op de campus verlaten en een plekje in de stad vinden. Het voelde als het betreden van een jungle, omdat ik geen idee had van de regels en discriminatie binnen de Nederlandse huizenmarkt. Natuurlijk ben ik uiteindelijk geslaagd, zoals de meeste internationale studenten, maar een beetje begeleiding en ondersteuning van EUR zou hebben geholpen om de klap op te vangen.
Ook is het voor internationale studenten erg moeilijk om te integreren binnen basisdomeinen van het leven, zoals werk. Ondanks een tekort aan arbeidskrachten kunnen internationale studenten vanwege de bureaucratie en obstakels nauwelijks een baan vinden.
Al met al is het leven aan de EUR een uitdaging, soms passief en comfortabel, maar meestal levendig en tumultueus, wat op zijn eigen manier leuk is omdat het je uit je comfortzone duwt.
En zo heb ik bijna 2 jaar geleden een uitstekende keuze gemaakt door deel te nemen aan de Sustainability Hub, waar ik sinds dit jaar ook bestuurslid ben geworden. Het Foodlab heeft een opmerkelijke invloed gehad op mijn perceptie van voeding en de intrinsieke impact van onze levensstijl. Het is een geweldige plek om samen te komen, gelijkgestemde mensen te ontmoeten en te genieten van heerlijk eten. We eten allemaal elke dag, daarom is de impact van onze voedselkeuzes zo ingrijpend en vaak schadelijk. Ik wil echt bijdragen aan dit bewustzijn.
Ondanks de ups en downs, heb ik nu mijn ‘community’ hier op de EUR gevonden, en alle dominosteentjes beginnen op hun plaats te vallen.
Ingrediënten
De hoeveelheden zijn voor 30-50 personen op een feestje.
- 900 g risottorijst
- 450 g uien
- 450 g tomaten
- 2 el tomatenpuree
- Groentebouillon
- 1 grote pot geroosterde rode paprika's
- 50 g walnoten
- 2 el paneermeel
- 1 theelepel komijnpoeder
- 1 theelepel rijststroop
- 1 theelepel citroensap
Bereiding
Snijd de tomaten met een mes aan de onderkant door. Week ze in heet water. Pel ze en snijd ze in zeer kleine stukjes. Bewaar in een kom.
Snijd de uien in kleine stukjes. Fruit ze in hete olie.
Voeg de rijst toe en begin risotto te maken door beetje bij beetje bouillon toe te voegen. Voeg ook de tomaten toe. Kook tot alle vloeistof is verdwenen. Laat alles afkoelen. Maak balletjes zo groot als golfballen. Rol de balletjes in een bord met paneermeel tot ze een mooi korstje krijgen. Frituur ze in olie.
Maak dan de muhammara: Doe de geroosterde paprika's, walnoten, paneermeel, komijnpoeder, rijstsiroop en citroensap in een blender, en mix. Breng op smaak met zout en peper.
Serveer de risottoballetjes met muhammara dip.
Borg van Nijnatten start in 1981 met de opleiding Maatschappijgeschiedenis, een studie die in 1979 is gestart aan de EUR. Het is een echte Rotterdamse geschiedenisopleiding, waar de chronologie grotendeels wordt losgelaten om plaats te maken voor een maatschappij-typische en aspectmatige benadering van het verleden (sociale, economische en mentaal-culturele aspecten) en de toepassing van sociaalwetenschappelijke methoden (politicologie, sociologie, psychologie, etc.). Het is echt een brede, vormende opleiding. Dat is iets wat Borg als geboren en getogen Rotterdammer aanspreekt.
Na zijn studie blijft hij op de EUR en inmiddels is hij aan zijn tiende functie bezig. Altijd in het management van faculteiten of ondersteunende diensten; momenteel werkt hij als unitmanager Research Services bij EDIS (Erasmus Digitalisation & Information Services).
“In de jaren zeventig en tachtig was de universitaire studie sterk algemeen vormend; er was participatie van studenten bij onderzoeksprogramma’s en het was mogelijk om een vrij doctoraal te doen. Er was één centraal gebouw op de campus en in de zomer lag alles zes weken stil. De EUR was een dorp en de opbouw van nieuwe opleidingen en faculteiten was in volle gang. In de jaren zestig werden Wijsbegeerte, Rechtswetenschappen en de Sociale Wetenschappen toegevoegd aan de Economische Hogeschool waar het allemaal mee begonnen is. En in de jaren tachtig kwamen daar Kunst- en Cultuurwetenschappen, Bestuurskunde en weer later Psychologie en Pedagogiek bij. Alles volgens Rotterdams model, dat wil zeggen: met een eigen, toepassingsgericht smoel.
En nu? Het dorp is een stad geworden. Ons oorspronkelijke universiteitsgebouw is een (gedeeltelijk leegstaand) monument en er is een enorme en prachtige campus gebouwd waar de bedrijvigheid ook in de zomervakantie doorgaat. De studentenaantallen zijn meer dan verdubbeld; datzelfde geldt voor het aantal medewerkers. De digitalisering heeft zijn intrede gedaan wat de hele bedrijfsvoering op een ander plan heeft gebracht. Het aantal regels is toegenomen en het werk dat we daaraan hebben navenant. De houding van de student is ook veranderd: hij gedraagt zich meer als cliënt en is sterker gericht op nut. En als een cliënt niet tevreden is, zoekt hij zich een weg naar de klachtencommissie of de examencommissie; dat merken we ook.
De mooiste ontwikkeling binnen de EUR vind ik de uitbreiding van het disciplinepalet. Dit is voor een belangrijk deel voortgekomen uit de behoefte van de Economische Wetenschappen om het eigen perspectief te verrijken; hierdoor ontstonden er nieuwe faculteiten en studies. Nu wordt de uitdaging weer om door verschillende disciplines heen samen te werken want dat is nodig om ons maatschappelijk karakter te behouden als universiteit.
Voor mij is de EUR een grote rijsttafel met allerlei verschillende gerechten. Ze staan samen op een grote tafel en hebben prachtige kleuren en smaken te bieden maar de onderlinge samenhang is beperkt. Daar ligt echt nog een kans voor de EUR, om meer harmonie en verbinding in het totale palet aan te brengen.”
Ingrediënten
De hoeveelheden zijn voor 30-50 personen op een feestje.
- 2 grote uien
- 2 teentjes knoflook
- 1 rode paprika
- 1 rode peper
- 100 g pinda's
- 200 g gele linzen, geweekt
- 40 g krenten
- 125 g kikkererwtenmeel
- 2 el sesamzaad
- 2 el paneermeel
- 1 el komijnpoeder
- 1 el garam masala
- 2 el gembersap
Bereiding
Maal eerst de pinda's en dan de geweekte linzen fijn in de keukenmachine. Voeg de rest toe en meng verder. Maak balletjes en frituur ze allemaal.
Serveer met chilisaus.
- Meer informatie
Kom alles te weten over het Erasmus Food Lab.
Of
Kijk hoe de dies natalis eruit gaat zien.
- Gerelateerde content
