Theoloog en filosoof Paul van Geest reflecteert in dit interview in de Volkskrant op het belang van stilte daar waar je het niet zou verwachten. We zouden vaker stil moeten zijn, vindt Van Geest – niet om te verzwijgen, maar wel om te bezinnen. ‘Als je een groep politici of bankiers of een voltallige directie bij elkaar zet, durf ik te beweren dat een moment van bezinning in stilte goud waard kan zijn.’
Eigenlijk had hij dit hele interview zijn mond willen houden – zwijgen om een punt te maken. Maar ja, dat staat ook weer zo vreemd in de krant. En eerlijk is eerlijk: een groot deel van het leven van Paul van Geest bestaat nu eenmaal uit praten.
Bijvoorbeeld als lid van de Pauselijke Theologische Academie, een van de belangrijkste adviesorganen van paus Franciscus waarin Van Geest (58) als eerste Nederlander ooit voor het leven in werd benoemd. De voornaamste reden dat hij het 06-nummer van de paus niet heeft, is dat de paus geen mobiele telefoon heeft.
Maar praten doet hij ook als hoogleraar kerkgeschiedenis aan de Universiteit Tilburg, waar hij in collegezalen uitweidt over de theologie. Of in directiekamers van multinationals, waar hij geregeld wordt uitgenodigd om aan topmensen uit te leggen hoe ook hun bedrijf kan profiteren van op het oog weinig-winstgevende christelijke concepten als barmhartigheid en liefde.
Zijn ervaring op het snijvlak van economie en theologie leverde hem een aantal jaar geleden zelfs een nieuw hoogleraarschap op aan de Erasmus Universiteit Rotterdam: economie en theologie. Dat betekent dat hij wekelijks economiestudenten tegenover zich ziet die doorgaans veel minder geloof hebben in God dan in geld – het enige woord dat wat hen betreft echt een hoofdletter G verdient.
Maar hoewel zijn leven grotendeels bestaat uit praten, is het toch de stilte die hij dinsdag 6 december wil bepleiten tijdens de jaarlijkse Kees Fens-lezing in de Amsterdamse Rode Hoed. Dat is een lezing ter nagedachtenis aan de legendarische literaire criticus en columnist van de Volkskrant, en voor Van Geest een gigantische eer. Al is het maar omdat Fens’ zoon Stijn vrijwel alle boeken die zijn vader over het geloof verzamelde, na diens dood aan Van Geest toebedeelde.
Ze staan in zijn studeerkamer op een ereplek, namelijk pal achter zijn bureau (dat hij overigens kreeg van de wijlen Nederlandse kardinaal Simonis). Aan dat bureau las hij de afgelopen maanden bijna het hele oeuvre van Fens terug, waarna hij concludeerde dat stilte er een kernthema in vormt.
- Meer informatie
