Een veerkrachtig zorgsysteem staat hoog op de agenda van zowel de overheid als van organisaties in de zorg en daarbuiten. De coronapandemie heeft laten zien hoe veerkrachtig mensen en organisaties zijn in het omgaan met een externe shock, maar ook dat hier op systeemniveau nog veel is te winnen.
Vanaf de start van de coronapandemie liepen onderzoekers van de Erasmus Universiteit mee met de crisisorganisatie in de zorg. Deze week brengen zij hun eindrapport uit. Dit rapport bouwt voort op een eerdere tussenrapportage, een succesvol symposium, en diverse internationale publicaties.
Het rapport is een verzameling essays waarin de onderzoekers reflecteren op de vraag wat de pandemie ons geleerd heeft over een veerkrachtig zorgsysteem en wat voor lessen we daaruit kunnen trekken voor de Nederlandse gezondheidszorg. In de essays gaan ze in op de rol van zorgprofessionals en van patiëntvertegenwoordigers; op hoe samenwerking binnen de zorg tot stand kwam, en op wat de rol van timing was. De onderzoekers concluderen onder andere dat een veerkrachtig zorgsysteem niet ‘georganiseerd’ kan worden maar dat er wel aan de voorwaarden voor veerkrachtige reacties kan worden gewerkt. Veerkrachtie zorg kent geen ‘quick-fix’. Het vraagt om een lange en gelaagde aanpak, en een reflexieve en lerende houding van betrokkenen.
- Professor
- Universitair Docent
- Promovendus
- Promovendus
- Professor
- Universitair Hoofddocent
- Gerelateerde links
- ESHPM Coronadossier
