Uit de Rotterdamse academische wereld klinkt kritiek op het huidige coronabeleid. Zo vindt een aantal wetenschappers dat het beleid te veel leunt op medici. Hoe kun je als wetenschapper kritisch zijn op het coronabeleid en hoe moet je dat vooral niet doen? Rotterdamse critici over hun ervaringen met het publieke en politieke debat van de coronamaatregelen.
“De welbekende corona-aanpak van Forum voor Democratie in het gewaad van Herstel NL,” noemde Thierry Baudet afgelopen week tegen de NOS de plannen van de groep Herstel NL. De club economen, medici en wetenschappers die pleit voor een risicogericht beleid waarbij ouderen en kwetsbaren geïsoleerd worden en jongeren meer ruimte krijgen, tot het coronavirus is uitgewoed. Afgelopen weken startten ze een grote campagne, inclusief posters in bushokjes, een donatiepagina, veel media-aandacht, gevolgd door een roast in Zondag met Lubach. Hoogleraar Bestuur en beleid van de gezondheidszorg Roland Bal is een van de initiatiefnemers van Herstel NL en was tot voor kort betrokken bij het platform: “Associaties met Forum – een partij die de ontkennershoek toch omarmt – is precies wat we wilden voorkomen.”
Heb je kritiek op het regeringsbeleid omtrent corona, dan kunnen er zo maar groepen en partijen mee aan de haal gaan, zonder dat je dat wil. Wat moet je als wetenschapper dan met je (genuanceerde) kritiek op het huidige coronabeleid? Hoogleraar Publieksfilosofie Marli Huijer (ESPhil), gezondheidshoogleraar Roland Bal (ESHPM) en Henri Beunders, emeritushoogleraar Ontwikkelingen in de Publieke Opinie (ESHCC), vertellen over hun rol in het coronadebat en de zes lessen die daaruit te trekken zijn.
Les 1. Vermijd de associaties waardoor je standpunt wordt gediskwalificeerd
Bewaak je genuanceerde positie, dat is koorddansen. Hoe doe je dat? Bal: “Er is een sterke polarisatie in het debat. Oproepen van Herstel NL werden al snel gedeeld door de anti-coronabewegingen, we zagen onze letterlijke woordkeuze terugkomen in uitspraken van Baudet en de zijnen. Hij deed zelfs alsof wij zijn plannen aan het uitwerken waren. Maar Herstel NL wilde niet in de groep belanden die ontkent wat er aan de hand is en wilde ook niet met een bepaalde politieke partij geassocieerd worden. Dan word je namelijk al snel afgeschreven als viruswaanzinnige of niet serieus genomen. Je kunt het virus ook serieus nemen en tegelijkertijd kritisch zijn op het beleid.”
Wat Bal met Herstel NL probeerde is om die associaties te voorkomen: voorzichtig zijn in de communicatie en uitstraling naar de buitenwereld en binnen de groep Herstel NL goed overleggen. “Ik krijg veel LinkedIn-verzoeken, daar kijk ik goed naar voor ik ze accepteer. Ook hadden we binnen onze groep veel discussie over wat we wel en niet kunnen zeggen. De belangrijkste afweging daarin: voor de duidelijkheid vasthouden aan één boodschap: een gedifferentieerd beleid voor verschillende groepen. We hadden binnenskamers wel meer kritiekpunten, maar dit was het belangrijkste en daar traden we mee naar buiten.”
Wil je het hele artikel lezen? Bezoek dan de website van Erasmus Magazine.
- Professor
- Meer informatie
Dit artikel is gepubliceerd in Erasmus Magazine op 3 maart 2021.
