In elke editie van onze alumninieuwsbrief spreken we met een alumnus/-na over zijn/haar studietijd aan Erasmus School of Health Policy & Management (ESHPM; voorheen iBMG en SAG) en wat ze tegenwoordig doen. Deze keer spraken we met Erik Schut. Hij is één van de eerste promovendi van de faculteit. Hij is nu nog steeds werkzaam bij ESHPM.
Wat heb je gestudeerd?
Ik heb algemene economie gestudeerd met als afstudeerrichting ontwikkelingseconomie. Eén van de thema’s daarbij is het streven naar inkomensgelijkheid in de wereld. Die studie is gebaseerd op het gedachtengoed van Jan Tinbergen. Op de campus staat tegenover de Spar op een muurtje het beroemdste citaat van Jan Tinbergen: Van de verdeling komt de winst.
En hoe ben je na je studie bij onze faculteit terecht gekomen?
Ik was geïnteresseerd in gezondheidseconomie en werd door mijn docent Jan Veenbergen in contact gebracht met Wynand van de Ven, die op zoek was naar een student voor een betaalde afstudeerscriptie. Na mijn afstuderen vroeg Wynand of ik wetenschappelijk onderzoek wilde doen en wilde promoveren. Dus ben ik in dienst gekomen en in 1995 ben ik gepromoveerd op het proefschrift ‘Competition in the Dutch Health Care Sector’. Wynand was mijn promotor. Ik behoorde tot de tweede lichting promovendi na de eerste lichting in de jaren ’80 met Jan Moen en Aad de Roo. Yvonne van Kemenade was in 1993 de allereerste promovenda die ook zelf de BMG-opleiding heeft gevolgd.
Daarna heb ik de gebruikelijke stappen in een academisch carrière doorlopen van universitair docent, naar universitair hoofddocent tot hoogleraar, allemaal binnen ESHPM. In 2003 heb ik mijn oratie ‘De zorg is toch geen markt? Laveren tussen marktfalen en overheidsfalen in de gezondheidszorg’ uitgesproken. Daarnaast ben ik van 2010 tot 2014 onderzoeksdirecteur geweest en van 2014 tot en met 2022 sectieleider van de sectie Health Systems and Insurance.
Heb je als ‘oudgediende’ nog anekdotes van vroeger?
Ja, bijvoorbeeld op het gebeid van techniek. Wij gingen vroeger als docent met teksten naar de Audiovisuele dienst en die maakten daar dan dia’s van. Duo dia’s waren toen heel geavanceerd. Als de cassette vastliep in de projector of eruit viel was je hele college door de war. Daarna kwam de overheadprojector. Ik ben altijd een groot voorstander gebleven van een bord met krijt. Dat heeft mij ooit het volgende commentaar opgeleverd: “Schut geeft goed college, maar wel een beetje oubollig, want hij gebruikt nog steeds bord en krijt.” Totdat de krijtborden verdwenen en er whiteboards kwamen, waarbij het regelmatig gebeurde dat iemand met een permanente marker het hele bord had volgekalkt. Tegenwoordig maak ik natuurlijk gebruik van alle multimediale middelen tijdens mijn colleges zoals Mentimeter en Kahoot.
Ik heb ook allerlei verschillende stromingen in college geven meegemaakt. We gingen van gewoon je kop houden en overschrijven naar probleemgestuurd onderwijs (PGO). Ik had geen idee hoe dat moest met studenten die alle kanten op stuiterden. Dus volgde ik maar letterlijk de aulapocket van Schmidt (de latere rector van de EUR) en Bouhuijs over PGO. In de evaluaties van studenten stond toen: “Hij zit erbij en laat ons alles zelf oplossen.” Daarna ben ik toch meer gaan sturen en verbeterden mijn evaluaties aanzienlijk. Nu is het een mix van collectieve kennisoverdracht, zelf nadenken, zelfwerkzaamheid en sturing.
Aanvankelijk mocht studeren ook absoluut niet prestatiegericht zijn en mochten we tentamens alleen beoordelen met onvoldoende, voldoende en goed. Vervolgens maakten we 3 categorieën per onvoldoende, voldoende en goed. Daardoor had je dus 9 verschillende beoordelingen tot je beschikking, wat eigenlijk weer hetzelfde is als een cijfer van 1 tot 10. Want je krijgt altijd een 1 voor de moeite. Dus toen zijn we maar overgestapt op het gebruikelijke decimale stelsel…
Op 11 oktober organiseert ESHPM een terugkomdag voor alumni. Jij gaat daar een college geven. Waar gaat dat over?
Er is veel ontevredenheid over hoe zorgverlening wordt betaald. Het huidige systeem leidt tot overproductie en fragmentatie en een gebrek aan goede coördinatie van zorg. Er is brede consensus in de zorg dat we moeten overschakelen van volumegedreven op waardegedreven bekostiging, waarbij beloning is gerelateerd aan de uitkomst van zorg voor de patiënt: dus goede zorg en een goede bejegening en niet op basis van het aantal medische verrichtingen. Maar hoe je dat moet vormgeven en invoeren is een weerbarstig vraagstuk. We doen binnen ESHPM al 30 jaar onderzoek naar het anders financieren van de zorg en het is nog steeds niet geregeld. Ik zal tijdens het college iets vertellen over de achtergrond hiervan en twee promovendi zullen vertellen over hun onderzoek: Frédérique Franken zal ingaan op ziekenhuisfinanciering en Celine Hendriks op bundelbekostiging, dat is bekostiging voor het hele zorgtraject van een patiënt waarbij de behandelaars samen beslissen over de verdeling. Om er een echte trip down memory lane van te maken zou ik voor dit college graag gebruik maken van een bord en een krijtje, maar die hebben we helaas niet meer.
Ben je naar aanleiding van dit interview enthousiast geworden om naar de Alumni Terugkomdag te komen? Meld je dan aan via deze link.
