Stel je voor dat je nog maar 10 jaar te leven hebt, en om het erger te maken heb je voor de rest van je leven een rolstoel nodig. Zou jij een deel van je levensduur opgeven om de rest van je dagen in perfecte gezondheid te leven? Dit soort vragen wordt veel gebruikt om de waarde van gezondheid te bepalen (e.g. leven in een rolstoel). Deze informatie is van belang om te bepalen hoeveel gezondheid we winnen als we jouw gezondheidsproblemen behandelen. Maar hoe werkt dat?
Laten we zeggen dat je 7 jaar in perfecte gezondheid equivalent vindt aan 10 jaar in een rolstoel. Hieraan verbinden wij de conclusie dat je elk jaar in een rolstoel 0,7 gezond levensjaar waard vindt (verkregen door 7 jaar in perfecte gezondheid te delen door 10 jaar in een rolstoel). Had je meer jaar opgegeven, dan was de waarde van leven in een rolstoel lager geweest (e.g. 5 jaar opgeven betekent dat de waarde van leven in een rolstoel 0.5 is).
Deze simpele berekeningen stellen ons in staat om complexe vragen te beantwoorden zoals: ‘Wat is erger, een hand of een voet verliezen?’ of ‘Hoeveel gezonde levensjaren winnen we met het behandelen van metastatische kanker?’. Het beantwoorden van deze vragen is van cruciaal belang om te bepalen welke zorg vergoedt moet worden en voor wie. Echter, zo gemakkelijk als de berekeningen zijn, zo moeilijk is het om te bepalen hoelang leven in perfecte gezondheid equivalent is aan 10 jaar in een rolstoel. Hierin speelt onder andere mee dat veel mensen het komende jaar veel belangrijker vinden dan het 10e jaar (i.e. disconteren), en over het algemeen niet bereid zijn levensduur op te geven (i.e. verliesafkeer).
In mijn promotieonderzoek houd ik me onder andere bezig met de vraag of en hoe zulke psychologische inzichten meegenomen moeten worden in het bepalen van de waarde van gezondheid.
- Meer informatie
Deze blog is geschreven door PhD student Stefan Lipman van de onderzoeksgroep Health Economics van Erasmus School of Health Policy & Management.
