Het is ongeveer 5 jaar geleden sinds het uitbreken van Covid-19. NRC erkent dat met een reeks verschillende artikelen. Voor een daarvan is historicus dr. Daniel R. Curtis (Erasmus School of History, Culture and Communication) geïnterviewd over de gevolgen van epidemieën voor vrouwen. Hij besprak de genderdruk van Covid-19, maar plaatste het ook in een breder historisch perspectief.
Curtis suggereert dat er onevenredig veel wetenschappelijke aandacht is geweest voor indicatoren van sterfte en lonen onder vrouwen, en te weinig voor de toegang van vrouwen tot voorzieningen en hulpbronnen; toegang tot privé- en openbare ruimten; ervaringen van misbruik en geweld; en verder de verhalen en perspectieven die zijn ontwikkeld over vrouwen en epidemieën.
"Vrouwen en meisjes worden tijdens een epidemie anders getroffen dan mannen. Er is meer onderzoek nodig naar hoe en waarom vrouwen zo hard worden getroffen, zodat we deze negatieve effecten voor vrouwen kunnen voorkomen of verminderen. Data die expliciet onderscheid maken tussen mannen en vrouwen ontbreken grotendeels. We hebben wel structurele informatie over hoe rampen mensen treffen, maar met “mensen” worden meestal mannen bedoeld. Pas sinds kort verzamelen we systematisch genderspecifieke gegevens. Zelfs tijdens COVID-19 werd gender nauwelijks als een relevant thema beschouwd."
Geschiedenis blijft de belangrijkste wetenschappelijke discipline voor het begrijpen van de langetermijndimensies van de impact van epidemieën op vrouwen, voorbij de onmiddellijke en korte termijn. Het onderzoek van Daniel Curtis richt zich op de langetermijneffecten van epidemieën en rampen, met speciale aandacht voor genderongelijkheid. Hij publiceerde drie boeken en meer dan 40 wetenschappelijke artikelen over dit onderwerp.
NRC's interview werd geleid, uitgevoerd en bedacht door ESHCC-alumni Süeda Işık, een oud-student geschiedenis en nu redacteur bij NRC.
- Onderzoeker
- Meer informatie
Lees het volledige NRC-artikel (betaalde content)
- Gerelateerde content
