Waarom is rechtvaardige mode belangrijk? En hoe kunnen consumenten, ontwerpers en grote bedrijven bijdragen aan een beter systeem? Tijdens het fashion justice evenement, georganiseerd door het JUSTRA Cities Network project van het Erasmus onderzoeksinitiatief Vital Cities and Citizens, discussieerden panelleden en deelnemers over deze vragen. Er is een verschuiving waarneembaar bij modestudenten en -ontwerpers, waarbij zij zich steeds meer bezighouden met modevraagstukken in de context van klimaatverandering, verlies van biodiversiteit en sociale onrechtvaardigheid.
De deelnemers, bestaande uit studenten, onderzoekers en activisten, bekeken eerst de film 'Fast Fashion: The Real Price of Low-Cost Fashion’. Deze film gaf de deelnemers een beeld van het ontstaan van de fast fashion-industrie en de verwoestende milieu- en humanitaire effecten ervan, omdat consumenten grote hoeveelheden fast fashion blijven kopen.
Na de film namen de deelnemers deel aan een multidisciplinaire paneldiscussie. Prof. Mariangela Lavanga, geassocieerd hoogleraar culturele economie en ondernemerschap aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, modereerde de paneldiscussie. De panelleden waren Prof. Dilys Williams, oprichter en directeur van het Centre for Sustainable Fashion in Londen, en Rowaiye Olanrewaju, oprichter van de LarryRowbs Foundation, beiden belanghebbenden en experts op het gebied van rechtvaardigheid in mode. De paneldiscussie leverde interessante inzichten op over de werking van de fast fashion-industrie en de behoefte aan rechtvaardigheid op het gebied van mode op verschillende gebieden.
1. Opleiding en agentschap van ontwerpers
Het Centre for Sustainable Fashion in Londen is een voorbeeld van hoe onderwijs, mode en duurzaamheid samenkomen. Er is een verschuiving merkbaar bij modestudenten en -ontwerpers, waarbij ze steeds meer nadenken over en zich verdiepen in modevraagstukken in de context van klimaatverandering, verlies van biodiversiteit en sociale onrechtvaardigheid. De rol van modeontwerper wordt een veelzijdiger beroep, waarbij modevraagstukken moeten worden overwogen en er agentschap moet worden getoond bij het werken met grote fast fashion-bedrijven. Ontwerpers kunnen andere manieren presenteren om mode te creëren die niet uitbuitend en extractief zijn. Er is echter nog steeds wetgeving nodig en ontwerpteams moeten hun CEO's confronteren met alternatieve materialen en werkwijzen. Er gebeuren goede praktijken in de mode-industrie, maar er moet een manier worden gevonden om te voorkomen dat het goede werk wordt overstemd, wat veel verschillende interventies in het fast fashion systeem betekent.
2. Regels en voorschriften in de mode-industrie
Strenge regels en voorschriften voor het gedrag van consumenten en fast fashion bedrijven lijken te ontbreken. Het zou goed zijn voor consumenten om bepaalde richtlijnen te hebben over hoe ze kleding moeten kopen, gebruiken en weggooien. Als we de mode-industrie vergelijken met elke andere industrie, is er een groot verschil. De mode-industrie is een van de weinige industrieën die schadelijke en inferieure producten kan produceren zonder enige repercussies. Een organisatie die strengere regels en voorschriften voor de productie en consumptie van mode opstelt en uitvoert, zou een veelbelovend initiatief kunnen zijn.
3. De rol van sociale media
Tijdens de paneldiscussie kwam ook de rol van sociale media en influencers verschillende keren ter sprake. Sociale media en de opkomst van mode influencers hebben bijgedragen aan de uitbreiding van fast fashion industrieën, door fast fashion consumptie te promoten. Gebruikers van sociale media zien hun favoriete influencers kleding dragen die ze misschien leuk vinden, met bijgevoegde links om diezelfde kleding te kopen. Ze hebben geen oog voor de processen die deze kleding heeft doorlopen, de sociale onrechtvaardigheid en de vervuiling die het met zich meebrengt om deze kleding op hun telefoonscherm te zien. De meeste mensen zijn zich niet bewust van de erbarmelijke situatie en context waarin fast fashion industrieën gedijen. De gemakkelijke infrastructuur van de mode-kant van sociale media is ingesteld op uitbuiting en extractie door consumenten, het algoritme moedigt consumenten aan om meer te kopen. Sociale media hebben echter ook de kracht om gebruikers te informeren over betere, duurzamere materialen en merken, de sociale onrechtvaardigheid en de milieuschade die de fast fashion-industrie heeft veroorzaakt. Er is steeds meer bewustzijn op sociale media over de uitbuiting van individuen of de milieuschade van fast fashion.
- Onderzoeker
- Onderzoeker
- Meer informatie
Wil je op de hoogte blijven van aankomende evenementen over rechtvaardige duurzame steden? Meld je dan aan voor de tweemaandelijkse nieuwsbrief over Vital Cities and Citizens.
Over de organisatoren
Dit evenement werd georganiseerd door het JUSTRA Cities Network project van het Erasmus onderzoeksinitiatief Vital Cities and Citizens. Het evenement is onderdeel van de evenementenserie over Just Sustainability Transitions.
Vital Cities and Citizens
Met het Erasmus Initiative Vital Cities and Citizens (VCC) wil de Erasmus Universiteit bijdragen aan de kwaliteit van leven in stedelijke gebieden. In vitale steden kunnen de inwoners hun levensdoelen bereiken door educatie, zinvol werk en deelname aan het publieke leven. De vitale stad is een platform voor creativiteit en diversiteit, een veilige ontmoetingsplaats voor verschillende sociale groepen. De betrokken onderzoekers focussen zich op een van de volgende subthema’s:
Inclusieve Steden en Diversiteit
Duurzame en Rechtvaardige Steden
Slimme Steden en Gemeenschappen
Veerkrachtige Steden en Stedelingen
VCC is een samenwerking tussen Erasmus School of Social and Behavioural Sciences (ESSB), Erasmus School of History, Culture and Communication (ESHCC) en International Institute of Social Studies (ISS).
